محمد داودی چاوید

«قلب هایی که نمی ایستند» روایت مختصری از عروج چهل شهید است. قلب هایی که می تپد و به پیکره حق خون رسانی می کنند. شهدایی که قواعد خلقت را به هم ریختند و هنوز به چهل سالگی نرسیده، ملکات اخلاقی را به کمال رساندند و به مقام شهود رسیدند. آن ها که تفسیر عملی چهل حدیث شدند و کتیبه ی اربعین خود را با خطی سرخ، خالصانه نگاشتند و بر تارک مسجد امام حسین(ع) محله کارخانه قند ورامین درخشاندند.