شهید علیرضا رضوی

شهيد «عليرضا رضوی» در وصیت خود می‌نویسد: «ارشادها و راهنمایی‌هايی که از طرف دوستان شهيدم به بنده می‌رسد حاکی از زنده بودن شهيدان است. اميدوارم که همه‌ی اعضاء خانواده گوش به فرمان امام و قائم مقام رهبری داشته باشند و ...» متن کامل وصیت اول این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

شهيد «عليرضا رضوی» در دفترچه یادداشت خود می نویسد: «خدايا چه مى شد اگر من نيز به همراه ياران با كاروان حسينيان مى رفتم. خدايا چه مى شد اگر من نيز سبز قباى شهادت را بر تن مى‌كردم و فرياد سعادت بر لب خندان و شاد پرواز ابديت را شروع مى‌كردم و...» متن کامل مناجات این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

شهيد «عليرضا رضوی» در دفترچه یادداشت خود می نویسد: «اى كاش مى شد كه در راهت فنا مى‌شدم مى‌سوختم، آتش مى‌گرفتم. اى كاش مى‌شد كه خاكسترم را باد مى‌برد تا هر جا نشانه‌اى داشته باشم و حكايت از ديدار تو چه زيباست. رسيدن به تو، در كنارت بودن، از لعل لبت بهره گرفتن با تو نجوا از عشق گفتن. خدايا تو لياقت عشق بازى را به من نيز عنايت فرما...» متن کامل مناجات این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

شهيد عليرضا رضوی در دهم اردیبهشت سال 1343 در شهرستان آباده ديده به جهان گشود و در خرداد سال 1367 به شهادت رسید.

شهيد «عليرضا رضوی» در دفترچه یادداشت خود می نویسد: «خدايا تو خود كه پرواز را بر من آموختى پس چرا صبر چرا فرياد نه؟ چرا ماندن؟ چرا رها شدن نه؟ خدايا اگر امروز كه پهلوى شكسته فاطمه (س) را، دست قلم شده عباس (ع) را، سربريده حسين (ع) را و هر وقت قلب زينب (س) را درگاهت آورده ام...» متن کامل مناجات این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

شهيد عليرضا رضوي در دهم اردیبهشت سال 1343 در شهرستان آباده ديده به جهان گشود و در خرداد سال 1367 به شهادت رسید.