اگر صلح را مجموعهاي از آتش بس، عقبنشيني، تعيين متجاوز، تامين خسارتهاي وارده و چند عامل ديگر بدانيم، بايد بگوييم كه در آن زمان (پس از فتح خرمشهر)، هيچ گونه پيشنهاد صلحي ارائه نشد و شوراي امنيت و ديگران، تنها «آتش بس» و در واقع حالت «نه جنگ نه صلح» را توصيه ميكردند