انی لا اری الموت الا السعاده و الحیاه مع الظالمین الا برما
ای پرورگار من و ای خالق من با چه زبانی شکرت را به جای آورم که مرا از هیچ ,هستی و وجود عنایت فرمودی و در اقیانوس پر تلاطم زندگی دستم گرفتی ,هدایتم فرمودی و مرا از ظلمتها و هلاکتها رهانیدی که به ساحل فلاح و رستگاری و آب حیات و ابدیت برسانی. همه اینها از لطف و کرم آن وجود نازنینی که از رگ گردن بر من نزدیکتر است، ای معبود من گر چه من بنده‌ای گناهکار و عاصیم لیک به غیر از درگاه تو جائی ندارم ,اگر نپذیری مرا پس کجا روم ,می‌دانم که رو سیاهم و گناهکار و مستحق عذاب، اما آخر چطور تحمل توانم کرد عذابت را در حالیکه امید به رحمت بخشش بی پایان تورا دارم و چنگ توسل به حبل ا… المتین چهارده معصوم علیهم السلام زده‌ام.