آزادسازی خرمشهر بعد از ۵۷۸ روز اشغال، هدف بسیار مهمی در دوران دفاع مقدس محسوب می شد؛ زیرا بعثی ها به واسطه خیانت بنی صدر این شهر را درآغاز جنگ علیرغم مقاومت مظلومانه فرزندان برومندش چون «شهید محمد جهان آرا »، تصرف کرده بودند و آن را به صورت دژی تسخیرناپذیر درآورده بودند و صدها کیلومتر مربع اطراف آن یعنی تا نزدیکی اهواز را اشغال کرده بودند؛ به گونه ای که رسیدن به دروازه های «خونین شهر» یک رویا تلقی می شد، تا چه رسد به ورود و فتح این پایگاه که از انواع و اقسام موانع، استحکامات و تجهیزات پدافندی برخوردار بود و حفظ این شهر که آن را ملک مطلق خود می پنداشتند و نام جعلی «مُحَمّره» بر آن گذاشته بودند، برایشان جنبه راهبردی و حیثیتی داشت.