اسلحه من را زمین نگذارید
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «سیداحمد موسوی‌سلحشور»، فروردین1346در همدان به جهان گشود. پدرش سیدقاسم و مادرش سودابه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. بنا بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. سوم آذر 1365، در میمک توسط نیروهای عراقی با اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر وی را در امامزاده محمد(ع) شهرستان کرج به خاک سپرده شد.
در ادامه متن وصیت‌نامه شهید موسوی‌سلحشور را بخوانید.
باسلام بر منجى عالم بشريت امام رمان و با سلام برنايب بر حقش امام بزرگورمان بر پدر و حامى مستضعفان جهان امام خمينى (ره) و با سلام به مادر عزيزم كه دنياى استوار بود مثل من كه جزئى از قطره خون آنم و سلام به تمام برادرانم و خواهرانم و دوستان خوبم و اما برادر عزيزم عابدين اگر شهادت نصيب اين‌جانب، برادر كوچكت احمد شد، بر سر مزار من گريه نكنيد. مادرم را دلدارى بده مى‌دانم كه برادرانم زن و بچه دارند ولى اميدوارم بعد از من اسلحه من را نگذاريد زمين بماند هر طور كه مى‌توانيد در پشت جبهه كمك رزمندگان و اسلام باشيد و اگر شهيد نشدم كه اميدوارم با رزمندگان ديگر بتوانم راه كربلا را باز كنم. دست مادرم را بگيرم و به زيارت كربلا ببرم به اميد آن روز و اگر شهيد شدم اين شعر را در مسجد و يا در خانه براى دوستانم بخوان.
بى‌عشق خمينى نتوان عاشق مهدى شد / عاشق اسلام بايد يك مرد جنگى باشد
نوشتم نامه‌اى از برگ انگور / شدم جانباز مهدى از وطن دور
عاشق امام بودم سرافرازم كرد/ عشق وطن داشت سرم كه جانبازم كرد
بر مشامم مى‌رسد هر لحظه بوى كربلا / بر دلم ترسم بماند آرزوى كربلا
اى زمين كربلا من ارمغان آورده‌ام / طفل كوچك اصغر شيرين زبان آورده‌ام
چو من سرباز اسلامم/ رسد چون بر تو پيغامم
در اين معراج انسانى / بده مادر تو قربانى
مرا با هر غم و دردى / چه زيبا تربيت كردى
نمودى تو سرافرازم / حلالم كن، حلالم كن
خدايا، خدايا، تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار.
سيداحمد حسينى لبيك يا خمينى
انتهای پیام/
