این جنگ، امتحان است
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید سیدابوالحسن آيتی، پنجم ارديبهشت 1346، در شهرستان تهران ديده به جهان گشود. پدرش سيدابوالقاسم، كفش فروش بود و مادرش توران نام داشت. تا پايان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. سی‌اُم دی 1365، با سمت ديده‌بان در شلمچه با اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وی در
بهشت‌زهرای زادگاهش قرار دارد.
در ادامه متن وصیت‌نامه شهید آیتی را بخوانید.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
علی (ع) می‌فرماید: الْمُؤْمِنُ أَعْظَمُ حُرْمَةً مِنَ الْكَعْبَة. مؤمن احترامش از کعبه بالاتر است و سنگر مؤمن هم از کعبه بالاتر است، میدان نبرد و جبهه مسجد الحرام نیست بلکه بالاتر است، خود خداوند در آنجا متجلّی است (تجلّی‌گاه عشق است) دست عنایت ولی الله، الاعظم امام زمان (ع) در جبهه‌ها و سنگرها ایست. آری جبهه حقیقتا نعمت بزرگی است.
رزمندگان سپاهی در جبهه! در این مکتب انسان‌ساز، باید خودمان را چنان بسازیم که هنگام برگشت، خود مربی و معلم دیگران باشیم. دیگران باید از چهره ملکوتی سپاهی غبطه بخورند و این بس است برای سپاهی که امام عظیم الشان با آن مقام رفیع معنوی‌اش بفرماید: "از چهره ملکوتی شما غبطه می‌خورم" اما کدام سپاهی و پاسدار؟! پاسداری که قساوت داشته باشد و رحم و لطف و مهربانی در وجودش نباشد؟! هرگز چنین کسی نه پاسدار اسلام است و نه سرباز امام زمان (ع).
اکنون که به یاری الله و کمک امام زمان (عج) و بیداری رهبر انقلاب و ایثار امت حزب ا... و عشق رزمندگان به انقلاب اسلامی، جنگ سرنوشت‌ساز ما به پیروزی رسیده و شرق و غرب در فکر سرکوب این مبارزه هستند، بر ماست که با کلیه توان و امکانات مالی و جانی‌مان به مقابله با این عناصر پرداخته و نگذاریم لطمه و صدمه‌ای به پیکر انقلاب وارد شود که فردای قیامت در برابر شهدا و جانبازان و مجروحان شرمنده شویم.
پدر، مادر، خواهر، برادرانم، اکنون که فرزندی را به دفاع از اسلام و قرآن به جبهه جنگ فرستادید و در این راه فیض عظیم شهادت نصیبش گردیده، ناراحت نباشید و مرا عفو کنید چون نتوانسته‌ام به شما خدمت کنم. دوستان و همکاران عزیزم که در شهرها و روستاها هستید به خود آیید که این جنگ تنها امتحانی است که در زمان ما به وجود آمده، سعی کنید در این امتحان حاضر شوید. امیدوارم که جنگ بین اسلام و کفر به نفع اسلام به پایان برسد و حکومت جهانی مهدی (عج) هر چه زودتر در زمین گسترده شود.
پروردگارا، تو می‌دانی گناهم را و مرا از خودم بهتر می‌شناسی، خدایا، اگر گناهم پیش چشم مردم پوشیده است، اما خدا تو آگاهی، تو از اسرار من خبر داری، تو از گناهانم با اطلاعی، پروردگار اگر نبود لطف تو و مرحمت تو و اگر نبود پوشاندن گناهانم، توسط تو، این مردم مرا هیچگاه در جمع خود راه نمی‌دادند.
بار الها! با کوله‌باری از گناه سوی تو آمدم و از تو طلب عفو و بخشش دارم که تو ارحم الراحمینی که تو ستّار العیوبی.
یا آزادی کربلا یا شهادت
شهادت مرگ سعادت آمیزی است که آغاز دیدن زندگی پربار و جدیدی را نوید می‌دهد. شهادت شربتی است که کسی توان نوشیدن آن را دارد که از جنبه‌های ظاهری اعم از مال و جان خود گذشته و در راه حق جهاد کنند، آه خدایا، چقدر شیرین است آن زمانی که خون انسان برای پایداری اسلام و وطن عزیز بر زمین ریخته می‌شود. (من آموختم زندگی مادی، نکبت‌بار است و انسان نباید دل به دنیا ببندد چرا که چون انسان یک دفعه بیشتر نمی‌میرد؛ پس چه بهتر که آن یک دفعه در راه خدا و برای رضای حق تعالی باشد. ما در راهی قدم برداشته‌ایم که از دو حال خارج نیست؛ یا کربلا را آزاد می‌کنیم و قبر شش گوشه آقا امام حسین (ع) را زیارت می نماییم و یا اینکه آنقدر با دشمن کافر و از خدا بی‌خبر می‌جنگیم تا به درجه رفیع شهادت نائل گردیم که در این صورت خود آقا امام حسین (ع) را خواهیم دید که مطمئن هر دو باعث شادمانی ما در دو عالم و موجب رضایت حق تعالی خواهد بود. امروز دو جبهه وجود دارد. 1- جبهه حسینی 2- جبهه یزیدی بر ماست که قدر جبهه حسینی را بدانیم و همواره لبیک گویان به جبهه حسین (ع) آمده و حاضر شویم و بر علیه یزیدیان زمان تا آخرین قطره خونمان استقامت نماییم.
پدر و مادر عزیزم اگر جنازه‌ام به شما نرسید حرف شما این باشد چیزی که در راه خدا داده شود پس گرفته نمی‌شود و در ضمن از خانواده عزیزم می‌خواهیم که افراد ضدانقلاب در مراسم تشیع جنازه‌ام جدا جلوگیری کنند و بنده به هیچ وجه راضی نیستم که افراد ضدّ انقلاب اسلام در مراسم من شرکت داشته باشند مگر اینکه اوّل توبه کنند و به امام و انقلاب اسلامی ایمان بیاورند.
پيام شاخص شهيد بزرگوار براساس متن وصيّت‌نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: پدر و مادر عزیزم اگر جنازه ام به شما نرسید حرف شما این باشد چیزی که در راه خدا داده شود پس گرفته نمی‌شود.
شاهد قرآنی: يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ * ارْجِعي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً (فجر/29 و 30)
اى نفس مطمئنّه (كه تنها با ياد خدا آرامش مىيابى) * خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد.
انتهای پیام/
