آرزو می‌کردم که زیر شکنجه‌ها از بین بروم ولی اطلاعاتم را لو ندهم!

به گزارش نوید شاهد استان قزوین،سید مرتضی نبوی، فرزند سید احمد که ششم آذر ماه سال ۱۳۲۶ در محله مسجد محمدیه قزوین، به دنیا آمده بود و با اعتقاداتی که داشت از هر راهی تلاش می‌کرد تا انقلابیون به فعالیت‌های سیاسی خود علیه رژیم شاه ادامه بدهند و حتی در این مسیر متحمل شکنجه‌های وحشتناکی نیز شده بود. ماموران ساواک در اواخر مهر ۱۳۵۲ دستگیر کرده و به زندان کمیته مشترک انتقال دادند.

مرتضی نبوی پس از تحمل ۶ ماه شکنجه در کمیته مشترک به زندان قصر فرستاده شد، به مدت دو سال زندانی بوده و پس از تحمل دوره محکومیت به زندان اوین انتقال یافت و پس از چند ماه آزاد شد.

آرزو می‌کردم که زیر شکنجه‌ها از بین بروم ولی اطلاعاتم را لو ندهم!

سید مرتضی نبوی از زندانیان سیاسی قبل از انقلاب اسلامی روایت می‌کند: در ایامی که شکنجه می‌شدم خورد و خوراک نداشتم. همه‌اش سعی داشتم غذای کمتری بخورم. چون همیشه آرزو می‌کردم که حتی اگر شده زیر شکنجه‌ها از بین بروم، ولی اطلاعاتی لو ندهم که سبب دستگیری چند برادر دینی شود. در زندان کمیته، افراد را گاه و بیگاه برای شکنجه می‌بردند و شب و نصف شب به طور مرتب صدای شکنجه می‌آمد.

نکته جالب دیگر اینکه بازجو‌ها وقتی ما را برای شکنجه و کتک می‌بردند با همدیگر قاه قاه می‌خندیدند و با همان حالت تمسخر می‌گفتند که این‌ها می‌خواهند رژیم را عوض کنند و خودشان حکومت کنند. در آن دوره، این حرف هم برای آن‌ها خنده‌دار بود، هم برای ما.

در نظر آن‌ها که رژیم مقتدر با ساواک و ارتش مجهز و با داشتن پشتوانه، چون آمریکا با راه افتادن و مبارزه چهار تا جوان سقوط نمی‌کرد. ما هم با این نیت فعالیت نمی‌کردیم. فقط به عنوان وظیفه مذهبی و برای مبارزه با ظلم به پا خاسته بودیم. اصلا در ذهنمان این تصور را نداشتیم که به زودی رژیم پهلوی در ایران ساقط می‌شود. در هر حال همه این صحنه‌ها نشان می‌داد که همه چیز دست خداست.

منبع: کتاب خاطرات سید مرتضی نبوی