شهیدنوشت:
نوید شاهد - شهید"محمدصادق یوسفی" از شهدای دوران دفاع مقدس است. در یادداشتی از او آمده است: «آري كلمه ما تقوي و صحبت ما خلوص و تاكيد ما خودسازي و پيام ما اطاعت ازخدا و توصيه ما صبر است.»

یادداشت:

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید"محمدصادق یوسفی" نوزدهم شهریور ۱۳۴۷ در شهرستان کرج چشم به جهان گشود. پدرش محمدباقر کفش‌فروش بود و مادرش شوکت نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته مدیریت بازرگانی درس خواند و دیپلم گرفت. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. ششم آذر ۱۳۶۰ با سمت آرپی‌چی زن و تک تیرانداز در بوستان بر اثر اصابت گلوله به قلب و شکم شهید شد. پیکر وی را در روستای حصار تابعه زادگاهش به خاک سپردند.


آنچه در ادامه می‌خوانید متن یادداشتی از این شهید گرانقدر است.

تنها راه رستگاري از هلاكت و بدبختي، تقوي و پرهيزكاري است
حال كه رشته سخن به من واگذار شده است و اينكه مسئوليت سخن راندن را دراين جمع محترم به من حقير واگذار كرده‌اند لازم مي‌دانم در رابطه با تقوي خداوند با شما عزيزان به گفت‌وگو بنشينم هر چند ناقص اما برمن خرده نگيريد كه خوب مي‌دانم، هيچ نمي‌دانم و خوب مي‌دانم كه هنوز آن گونه كه بايد باشم، نشده ام.


 مي‌دانم كه هنوز خالقم را و محيطم را و جسمم را و خلاصه امامم را نشناخته‌ام ولي هرچند بايد دراين راه كه راه خودسازي وجهاد اكبر است كوشيد و من نيز سعي مي‌كنم؛ در قبال اين چند دقيقه كه وقت شريفتان را مي‌گيرم لااقل مثمرثمر باشم. تنها راه رسيدن به درجات خوشبختي و تنها راه رستگاري از هلاكت و بدبختي، تقوي و پرهيزكاري است. تقوي وصيت خداوند به بني آدم درتمام كتب آسماني است و خداوند سفارش مي‌كند چه كساني كه پيش از ما كتاب آسماني داده شده‎اند و چه ما راكه از مخالفت با او بپرهيزيم تقوي مورد و مدح و ثناي خداوند است.


وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴿آل‌عمران: 186﴾: اگر صبر كنيد و پرهيزكار باشيد از استواري كارهاي دين و درستي نشانه‌هاي ثبات برآن و يا از حقايق ايمان است هرچند كه دراين باب آيه‌هاي زيادي نازل شده است مانند:
مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ وَاتَّقَى فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ ﴿آل عمران:76﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وهمين طور انّ اکرمکم عنداللَّه اتقاکم(حجرات:۱) و لازم است دراين مورد روايتي هم از حضرت رسول نقل كنيم.

توصیه به تقوا
لاَ تَقُولُوا إِنَّ مُحَمَّداً مِنَّا وَ سَنَدْخُلُ مَدْخَلَهُ فَلاَ وَ اَللَّهِ مَا أَوْلِيَائِي مِنْكُمْ: قال رسول الله (ص) مگوئيد كه محمد (ص) از ماست به‌خدا سوگند كه اولياي من از شما و جز شما نيست مگر پرهيزكاران و اما عزيزان اگر بخواهيم دراين پيرامون سخن بگوئيم و يا نقل كنيم بسيار زياد است و وقت ما بسيار اندك است اما مطلب مهم و اساسي اين است كه ما خود مي‌دانيم كه بايد تقوي پيشه كنيم و خود مي‌دانيم كه جز تقوي راه ديگر نيست. هرچه هست پرتگاه به اعماق لجن‌زار است خود مي‌دانيم كه دوراه بيشتر نداريم يا تقوي و يا بي بندوباري، مطيع هوي و هوس شدن، دل به شهوت ‌ها بستن و از ياد خدارفتن و در پایان لجن، كثافت بوي متعفن. هرچند بسياري قسمت دوم را ترجيح مي‌دهند اماخداوند خود فرموده است: آنان كه نه يك بار و نه دوبار و نه سه بار بلكه چندين و چندين بار معصيت مي‌كنند، قلب آنان سياه مي‌شود و پرواضع است چنين افرادي كه قلبشان سياه شده است ديگر دنيا رابه آخرت نمي‌دهند اما عزيزان آيا ماهم متقي هستيم و آيا ماهم در باطن متدين هستيم و يا به ظاهر و يا براي اينكه خود را پيش ديگران خوب جلوه دهيم ظاهرأ خود را متدين نشان مي‌دهيم و يا اينكه........گناه اعمال نيك را هدر مي‌دهد و نيز پاره‌اي ازگناهان كبيره باطل كننده اعمال صالحه است و پرهيز از گناه مهم‌تر از اعـمال صالحه است. براي اثبات اين مطلب روايتي از امام صادق نقل مي‌شود.

توصیه به اعمال صالح

  سعي و كوشش كنيد؛ در به‌جا آوردن اعمال صالحه واگر اعمال صالح انجام نمي‌دهيد پس معصيت نكنيد به درستي كه كسي كه بنا مي‌كند و خراب نمي‌كند بنايش بالا مي‌رود هرچند كم باشد ولي كسي كه بنا  مي‌كند و خراب مي‌كند بنائي ندارد و همين طور در اصول كافي صفحه 235 آمده است حسد ايمان را مي خورد و نيست مي‎كند چنان چه هيزم آتش را پس معلوم شد كه عمل تنها با پرهيزكاري پذيرفته مي‎شود. براي اثبات اين سخن لا تقولوا إن محمدا منا فوالله ما أوليائي منكم ولا من غيركم إلا المتقون الکافی، ج 8، ص182): يعني اگر آنقدر نماز بخوانيد و برپا بايستيد كه مثل ميخ‌هاي كوبيده در زمين بشويد و آنقدر روزه را بگيريد كه در ضعف مانند چوب‌هاي تراشيده شويد يا اينكه مانند كمان‌هاي تيرخميده گرديد. خدا اين كارها را از شما نمي‎پذيرد مگر با ورع و تقوایی كه شما را از گناه باز دارد و همين طور كساني كه گناه مي‎كنند دعاهايشان مستجاب نمي‌گردد. عبادت حقيقي ترك گناه است واصل دين پرهيز از گناه است و پرهيزكاران بي‎حساب به بهشت مي‌روند.

خداوند به موسي مي‎فرمود: به درستي كه بندگان به من نزديك نشدند به چيزي كه پسنديده‌ترباشد. از سه چيز موسي عرض كرد: پروردگارا، آن سه چيز كدام است؟ فرمود: زهددردنيا و پرهيز ازگناهان و گريه كردن از ترس من، موسي عرض كرد: پروردگارا، براي كسي كه اينها را به‌جا آورد چيست؟ فرمود: اما زاهدان در دنيا پس جاي ايشان در بهشت است اما گريه كنندگان از خوف من پس جايشان در محل بلندي است كه با او كسي در آن هم مقام نيست و اما صاحبان ورع و پرهيز از معصيت من به درستي كه اعمال خلايق را بازرسي مي‌كنم ولي اعمال ايشان را تفتيش نمي‌كنم يعني بي‌حساب وارد بهشت مي‌شوند و حال بايد ديد كه آيا اين صفات درما هم هست يا خير. آيا زاهد واقعي هستيم و آيا پرهيزكار متقي هستيم. آيا هيچ گاه به‌خاطر ترس از خداوند با او خلوت كرده و مدتي گريسته ‌ايم اما عزيزان اينها سئوالاتي هستند كه هر شخص در پايان هر روز بايد از خود بكند ما را روزي محاكمه خواهنـد كرد پـس چه بهتر كه خود ما در پايان هر روز خود را محاكمه كنيم به‌قول برادري يكي از دوستان صفت بسيار خوبي دارد. از صبح كه از خواب برمي‌خيزد تمام كارهاي خوب و بد خود را درهر لحظه روي كاغذ ثبت مي كند و در پايان روز با خداي خويش خلوت مي كند و خود را محاكمه مي كند. آيا ادعاي شيعه بودن كافي است فقط بگوئيم ما شيعه هستيم و بس و يا چند ركعت نماز بي‎محتوا بخوانيم و در سرنماز هم فكرمان به هزار نقطه كار كند. لازم است علامات شيعه بودن را از رادمرد عالم تشيع اميرالمومنين نقل كنيم.

در کلام شهید شیعه باید چگونه باشد
 شبي حضرت اميرالمومنين (ع) از مسجد بيرون مي رفت و هوا به واسطه مهتاب روشن بود جماعتي پشت سرآن حضرت همراهش مي‌آمدند به آنها نگريست و فرمود: شما كيستيد ؟ گفتند: ما شيعه تو هستيم. حضرت نظري به صورت‌هايشان انداخت و فرمود: پس چرا در شما نشانه شيعه را نمي بينم، گفتند: يا اميرالمومنين، علامت شيعه چيست؟ فرمود: از زيادتي بيداري شب زرد رويانند چشمانشان ضعيف شده و آب از آن خارج مي گردد و به‌واسطه زيادتي گريه و به‌واسطه ايستادن به‌عبادت پشت ايشان خميده شده شكم‌هايشان به‌واسطه روزه به‌عقب چسبيده و از زيادتي دعا لب‌هاي آنها خشكيده.
عزيزان لختي تعقل و تفكر و كمك‌گيري از عقل خويش به‌طور صادقانه خيلي سريع برما روشن مي‌گرداند كه آيا ما اين گونه كه رهبرمان مي‌فرمايد: هستيم آيا نا به‌حال شبي از شب‌هاي عمرمان را به راز و نياز با معبود خويش قرار داده ايم و آيا شبي از شب‌هاي زندگي خويش به ياد بينوايان آنان كه روز را با بدبختي و دربه‌دري سرمي كنند و شب را تابه صبح از گرما و سرما مي‌نالند بوده ام ولي چه زيباست آن لحظه اي كه پيرزن مسكيني يا پيرمرد خميده اي تورا دعا مي كند چه لذت‌بخش است آن دقيقه اي كه فرزند يتيمي برتو لبخند محبت مي‌زند. چه زيباست لحظه‌اي كه با ياد خداوند مشك پيرزن نالان را بردوش مي‌كشي و در قلب خود تسبيح خدا را مي گوئي اما اي عزيز تمام اين لذت‌ها در زماني است كه تو اين كارها را با خلوص و با تقواي بيش از حد انجام دهي اگر ذره‌اي ريا در وجودت و در اعمـاق قلبت نمايان گـردد هيـچ ذره اي استفاده معنوي نخواهي برد و درباره شخص رياكار روايات زيادي داريم كه ازآن حمله رياكار مشرك است. ريا شرك اصغر است. رياكار به‌خودش نيرنگ مي‌زند. جهنم از آتش رياكاران مي‌نالد و غيره كه ازتوضيح هريك به‌علت كمي وقت معذورم.

گام برداشتن در راه خودسازی و صبر

باري كلمه ما تقوي و صحبت ما خلوص و تاكيد ما خودسازي و پيام ما اطاعت ازخدا و توصيه ما صبراست و آرزومندم اگرخداي نخواسته تاكنون هم در راه خودسازي گام برنداشته ايم از اين لحظه باعزمي راسخ دراين راه تلاش و كوشش نمائيم چه دنيا باهمه لذت هاي ظاهري اش رفتني است و آنچه براي ما خواهد ماند كوله بار خوبي‌ها و آنچه را خودذخيره كرده ايم است پس چه بهترهردقيقه و ثانيه يكديگررا توصيه به تقوي و پرهيزكاري تدين و خلوص پاكدامني و رادمردي گذشت و ايثار نمائيم و در راه خودسازي خويش وديگران دقيقه ها و ثانيه‌ها را از دست ندهيم. ان‌شاءالله.
در پايان چند دعا مي كنيم :
پروردگارا، به عزم راسخ متقيان ما راهم در رده متقيان قرار ده. پروردگارا، به نيايش شبانه پرهيزگاران ما را درجهت خودسازي ياري فرما . پروردگارا، به قلب شكسته محرومان جهان سايه امام را بر سرما مستدام بدار. پروردگارا، فرج مهدي موعود را هرچه نزديك‌تر و انقلاب مارا به انقلاب آن حضرت متصل و امام كبيرمان را تا آن زمان محافظت بفرما. پروردگارا جنگجويان ما را پيروزي كامل كرم عنايت بفرما.
                                                                            
 والسلام علي من اتبع الهدي تشكر مي‌كنم.
 

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده