سیری در کلام و حیات طیبه شهید «عباسعلی شورگشتی»
نوید شاهد البرز؛ شهید «عباسعلی شورگشتی» درسال 1339، در روستای «شورگشت» نیشابور در خانواده ای زحمتکش و مذهبی دیده به جهان گشود و پس از طی دوران کودکی خویش در آغوش گرم و پر مهر و محبت خانواده در هفت سالگی وارد مدرسه شد و پس از طی دوران دبستان و راهنمایی و دبیرستان موفق به اخذ مدرک دیپلم در رشته ریاضی گردید.
او ازهمان اوان کودکی آثار نبوغ و هوش و ذکاوت فوق العاده اش برای همگان مبرهن و آشکار بود و ازآنجا که پسرارشد خانواده بود. والدینش چشم به او دوخته بود و برای سعادت و سربلندی او از هیچ کوششی فروگذار نکردند.
او در سال 1343، به همراه خانواده اش به تهران و پس از آن به کرج نقل مکان نمود. او در سال 59، به خدمت شریف سربازی خوانده شد و در زمان اوج گیری انقلاب در اکثر راهپیمائیها و تظاهرات شرکت فعال داشت و پس از پیروزی انقلاب نیز همواره در صحنه حضور داشت او اوقات فراغت را به کارکردن مشغول بود و در سال 59، به سربازی رفته پس از دیدن آموزشهای لازم عازم جبهه های جنگ حق علیه باطل گردید و سرانجام در تاریخ هفدهم آذر 1359، در «بهمن شیر» آبادان شهادت رسید. تربت پاک شهید در «امامزاده محمد» کرج نمادی از ایثار و شهامت در راه وطن است.
شهید «عباسعلی شورگشتی» در وصیت نامه خود چنین می آورد:
بسم الله الرحمن الرحيم
پدر و مادر عزيزم! شما وجود من و نور چشم من هستيد حلالم كنيد دعايم كنيد و مرا ببخشيد و از ما راضى باشيد در عبادات خود ما را ياد كنيد و براى ما مغفرت و آمرزش بطلبيد.
برادران عزيزم! سلام بر شما اميدوارم كه هميشه به اسلام و قرآن خدمت كنيد و از خواهران عزيزم مى خواهم كه حجابشان را حفظ كنند و بر اين امر دقت كنيد: مهمترين عمل مؤمن جهاد در راه خدا ست هدفم اين است كه اولا فرمان امام را لبيك گفته باشم.
ثانيا پرچم اسلام را سرافراز نگهدارم. اميدوارم براى من ناراحت نباشيد پيروى از مولايم امام حسين (ع) كردم لذا اگر شهيد شدم و خواهشمندم برايم گريه نكنيد براى مظلوميت مولايم امام حسين (ع) و شهيدان و اسيران كربلا گريه كنيد.
به اميد پيروزى رزمندگان اسلام بر كفر جهانى
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
