تاملی در سیره و کلام طیبه شهید «محسن کمال روستا»؛ فقط باید دل به خدا بست
نوید شاهد البرز؛ شهید «محسن کمال روستا» در بیست و سوم
آبان ماه 1345، در خانواده ای زحمتکش و مؤمن در شهرستان کرج دیده به جهان گشود.
دوران طفولیت را در آغوش گرم خانواده به پایان رسانید و در سن هفت سالگی برای کسب
علم و دانش وارد مدرسه شد و شروع به تحصیل کرد تا پایان دوره ابتدایی را با موفقیت
پشت سر گذاشت. وی در سن دوازده سالگی سایه پر عطوفت پدر را از دست داد و تحت
سرپرستی مادری دلسوز و مهربان روزهای کودکی را سپری نمود.
او در حالیکه تا پایان ابتدایی تحصل کرده بود نبودن پدر او را وادار کرد که مرد خانواده شود و برای امرار معاش تلاش کند. از خصوصیات اخلاقی او این بود که همیشه به بزرگترها احترام می گذاشت و از سخنان آنان پند می گرفت و بسیار متدین و مذهبی بود و همه او را دوست داشتند و لبخند بر لبانش همیشه جاری بود.
در جریانات انقلاب شرکت کرد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت بسیج در آمد و روزها را به کار و تلاش برای مخارج زندگی سپری می کرد و شبها را به نگهبانی مشغول بود.
وی در زمان جنگ تحمیلی هم از هیچ کاری دریغ نکرد تا اینکه به خدمت مقدس سربازی فرا خوانده شد و پس از طی یک دوره آموزش نظامی به سوی میدانهای نبرد شتافت و به مقابله با صدام و صدامیان پرداخت و او بعد از جانفشانی های فراوان سرانجام در دوازدهم مرداد ماه 1365، در عملیات پدافندی در منطقه عملیاتی سقز پس از مدتها ایثار و شهامت با اصابت ترکش به بدنش به شهادت رسید. تربت پاکش در امامزاده محمد کرج نمادی از ایثار و پایداری در راه وطن است.
شهید « محسن کمال روستا» در وصیت نامه خود چنین آورده است:
«به ياد الله آرامش دهنده دلها»
نمى دانم چه بنويسم به آن صورت وصيتى ندارم مى خواهم بگويم بچه ها، برادر ها ، دوستان و آشنايان در اين زندگى كوتاهى كه داشتم فقط يك چيز خوب فهميدم كه فقط بايد دل به خدا بست. خداوند آنقدر مهربان است كه ما بنده هاى گنهكار را دوست دارد. وقتى به ياد خدا نيستيم خدا به ياد ماست. هيچ وقت دست رد به سينه ما نمى زند حتى اگر خيلى هم گنهكار باشيم . و تو اى مادر مى دانم در غم من مى سوزى ولى شما را به صبر دعوت مى كنم كه خداوند صابرين را دوست دارد از شما طلب بخشش مى كنم چون فرزند خوبى براى شما نبودم واقعا دوستت دارم . و تو اى برادر كه مثل پدر براى من زحمت بسيارى كشيدى تو را نيز به صبر دعوت مى كنم و شما را نيز دوست دارم و خواهران عزيزم اميد است كه شما عزيزان در خط انقلاب اسلامى و يار امام باشيد و توجه داشته باشيد كه شهيد عزادار نمى خواهد بلكه پيرو مى خواهد و در خيابان سنگين راه برويد چرا كه شما را از درون تابوت لمس مى كنم و مى دانم كه براى شما برادر خوبى نبودم ديگر عرضى ندارم ، امام را دعا كنيد و رزمندگان را دعا كنيد.
