یاد شهدای هفتم تیر در وصیت نامه شهید «داوود بیات»

نویدشاهد البرز؛ شهید «داوود بیات » که نام پدرش «محرم علی» و مادرش «سلطنت » است سال 1338، در شهر «زنجان» چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را در زادگاهش به پایان برد و تا مقطع دیپلم ادامه تحصیل داد. وی بنا به سنت نبوی ازدواج نموده و صاحب دو فرزند پسر شد. در ایامی که دشمن در حال تصرف کیلومتر به کیلومتر خاک کشورمان بود لباس رزم پوشید و به عنوان رزمنده ای ارتشی نقش جوانمردی بر تاریخ جمهوری اسلامی حک کرد. وی در ششم تیر ماه 1363، در شلمچه در خاک و خون غلطید و به بلندای ایثار و شهادت دست یافت. تربت پاکش در بهشت زهرای تهران نمادی از ایثار و استقامت در راه وطن است.

شهید«داود بیات » در وصیت نامه خود آورده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

به راستی خداوند ازمومنان جانشان و مالشان را خریده است به این بها که بهشت برای ایشان باشد. آنها در راه خدا بجنگند که دشمنانشان دین را به قتل رسانند و یا خود کشته شهید شوند این وعده قطعی است برخدا سوره توبه آیه «111»

وصیت می نمایم طبق دستور الهی که هر فرد مسلمان باید برای خود وصیت کند که بعد از نبودن خویش ورثه طبق آن عمل نمایید:

اکنون دراین برهه از زمان قدم در راه می گذارم که با فکر و اندیشه و ایمان قلبی آن را انتخاب کرده ام و خوشحالم چون فکر می کنم وظیفه ای دارم نسبت به اسلام و این وظیفه هرفرد متعهد و مسلمان می باشد من هرقدمی که برمی دارم برای خدا و برای رضای او می باشد. امیدوارم سعادت داشته باشم چون شربتی هست که نصیب هرکسی نمی شود و راهی که شهدا قدم گذاشته اند بروم.

همسرم امیدوارم که پس ازمرگ من هرگز گریه و شیون نکنی و راه بانوی بزرگ اسلام حضرت زینب (ع) را پیش بگیری پس هرچند که جسم ازبین شما بیرون رفته ولی روحم برای همیشه نزد شماهاست و .

همسر و بچه های عزیزم وامت حزب الله من کوچکتر از آن هستم که به شما عزیزان پیام بفرستم من با برادرانی که در جبهه گرم خوزستان سرگرم سربازی که وظیفه هرفرد مسلمان است که در نظام جمهوری اسلامی به خدمت وظیفه برود و بعدازآن هم ازطریق بسیج به جبهه اعزام شدند و تمام برادران با افکاری بهم متصل شده سعی و کوشش نمایند که شماها در محیطی آرام و آسوده در پیش فرزندان و خانواده خود در آرامش باشید.

خدایا! با چشمان گریان آمده ام که بگویم به صدای «هل من ناصر» حسین زمان خمینی بت شکن لبیک گفته و با قلب شکسته آمده ام تا به فاطمه (ع) بگویم من هم قلبی شکسته دارم و خدایا! تو بنگر پاسدارانی را پرپر شده اند که مرا تنها گذاشته اند.

خدایا !من خاری هستم دربین گلها که درتاریکی رشد کردم. خدایا! من هم می خواهم دنیایی را ببینم. خدایا! مرا در باغ بهشت قرار بده سالها بود در جستجوی تو بودم که آنرا در جبهه ها و درحمله ها دربین یاران ارتشی سپاهی بسیجی پیداکردم و امیدوارم که لیاقت داشته باشم تا به جمع یاران در بهشت زهرا برسم.

پدر و برادران عزیزم امیدوارم که بعد از من راه شهدا را ادامه بدهید و دنبال آنرا بگیرید و به امام عزیز خمینی بت شکن خط ولایت فقیه وفادار باشید و نگذارید که ضربه ای به اسلام وارد شود و این را بدانید که خانواده شهدا و امت حزب اله چشم به رزمندگان دوخته اند که تا راه کربلا بازشود و این عزیزان راهی کربلای حسینی شوند و نگذارید کوچکترین ضربه این به همسرم و فرزندانم و برادر کوچکم برسد.

برادر جان! ازشما می خواهم فرزندانم تا موقعی که با مسائل آشنا شوند بعد آنها از شهادتم و ایثارگری برادران عزیز و رزمنده و خط شهدا برای آنها بگو و آنها را با بسیج مردمی آشنا بگردان و از مجید و وحید فرزندان عزیزم می خواهم که وقتی آشنا با مسائل شدند دنبال رو خط ولایت فقیه باشند که همان خط الله است.

در پایان ای مردم کوشش کنید و به حرفهای امام عزیز خمینی بت شکن و ایثارگرانه همانند رزمندگان روانه جبهه ها شوید تا دشمنان اسلام نابود شوند و درکنار هم باشید و به ندای «هل من ناصر» حسینی گفته و جزو شهدای هفتاد و دو تن کربلای ایران و کربلای حسینی باشید و برایم اگر خواستید مراسم بگیرید خیلی جزئی و به مادرم احسان کنید و گریه به یاران حسینی (ع) درکربلا کنید و به یادشهدا باشید.

والسلام علیکم و رحمة الله

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری