شهید « فتح الله رودکی» : «اسلام» احتیاج به «جوانمرد» دارد

نویدشاهد البرز:

شهيد «فتح اله رودكي» درمرداد سال 1339، در يك خانواده مذهبي و مومن كه با تمام وجود عاشق مكتب اسلام بودند، ديده به جهان گشود و از همان دوران كودكي با مسائل اسلامي آشنا شده و آنها را در قلب تپنده و بزرگ خود جاي داد تا بتواند در طول زندگي آن مسائل را راهبر خود قرار داده و خود را بسازد. در سن هفت سالگي پا به مدرسه نهاد و دوران ابتدايي خود را در روستاي «ملك فاليز» به پايان رسانيد.

همچنين دراين مدت نيز چون عشق به مكتب حسين (ع) و ائمه اطهار داشت هميشه درمساجد تكايا مراسم مذهبي حضور فعال داشت. پس از دوران ابتدايي براي ادامه تحصيلات خود راهي شهرستان كرج شد و بقيه تحصيلات خود را تا سوم راهنمايي در آنجا به پايان رسانيد. شهيد پس از به پايان رسانيدن دوران سه ساله راهنمايي و گرفتن سيكل اول به آموزشگاه حرفه اي «فاتح» در رشته سيم كشي ساختمان مشغول به كار شد و بعد از يكسال موفق به اخذ گواهينامه درجه دو در آن رشته شد. پس از آن به روستاي «ملك فاليز» محل سكونت خود بازگشت و در دبيرستان «شهيد شيرودي» ثبت نام نمود و بقيه تحصيلات خود را در آن دبيرستان به اتمام رسانيد.

در اين مدت بود كه شهيد فعاليتهاي مذهبي خود را به حد اعلاء رسانيد و هميشه در مسجد محل حضور فعال داشت. در جريان انقلاب شكوهمند اسلامي ايران به رهبري امام عزيز، او به خاطر عشقي كه به مكتب و رهبر عزيزمان امام خميني داشت هميشه در تظاهرات و راهپيمايي هاي كه برعليه رژيم سابق برگزار مي‌شد شركت مي جست و پس از پيروي انقلاب به عنوان يك برادر حزب‌الله در صحنه حضور داشت.

در برابر منافقين چون كوهي استوار بود با اينكه منافقين هميشه سعي درانحراف كشيدن او را داشتند هيچگونه لغزشي از خودنشان نداده و هميشه در برابر آنان موضع گيريهاي شديدي مي گرفت و درهمه جا با آنان در حال مبارزه بود. در شروع جنگ تحميلي به فرموده رهبر عزيز به عضويت بسيج محل درآمده و با برادران ديگر مشغول به پاسداري ازكيان اسلام بود در مردادماه 1361، به خدمت مقدس سربازي اعزام شد و پس از گذراندن دوران آموزشي در مشهد مقدس داوطلبانه به جبهه نور عليه ظلمت شتافت و پس از يك ماه بعد از حمله پيرومندانه «مقدماتي والفجر» در تاريخ پانزدهم اسفند ماه 1361، در شلمچه به درجه شهادت نائل آمد و تربت پاک شهید در روستای «ملک فالیز » در جاده چالوس نمادی از ایثار و مقاومت می باشد.

شهید والا مقام « فتح اله رودكي» در وصیت نامه خود کوتاه اما بصیرتمندانه خود تاکید به حفظ اسلام و انقلاب و خون شهدا دارد و خانواده را دعوت به صبر و شکیبایی می کند. این شهید گرانقدر در وصیت نامه خود چنین می نگارد:

«بسم اله الـــــــــرحمـــن الـــــر حـيــم»

در اول يادى از شهيدان بكنيم. اى خانواده عزيزم يادتان نرود كه اسلام احتياج به خون دارد و احتياج به جوانمرد دارد و ما هم احتياج به اسلام داريم و لازم و ملزوم يكديگريم. يادتان نرود كه اين انقلاب اسلامى با خون هاى بسيارى از جوانان عزيزمان بر پا شده است پس مبادا بگذاريد كه شيطان و شيطان صفتان در قلبهايتان رسوخ كنند، من شايد بنده گناهكار باشم و از همه لحاظ نقطه ضعفى داشته باشم ولى با اين همه سعى كرده ام خودم را خالص كنم تا بتوانم براى اسلام و مملكت اسلامى مفيد واقع گردم.

پس خودم را با سعى و كوشش و تحقيقات شناختم و پس از آنكه خود را شناختم خداى خودم را هم شناختم و حال مي خواهم به امر امام عزيزمان خمينى بت شكن در راه او جهاد كنم و دشمنان خدا را از ميان بردارم. پس اى پدر و مادرم شما هيچگونه ناراحتى نداشته باشيد و بدانيد كه پسرتان در راه خدا مي رود و اگر شهيد شد و در راه او شهيد گشته است و مبادا كه گريه كنيد چون من طاقت ديدن مرگ خودم را دارم اما طاقت ديدن اشكهاى پدر و مادرم را ندارم.

مادر جان! سعى كن همچون زينب كبرى باشى او خيلى صبر داشت. او هم فرزند داشت ولى بانويى بود كه هميشه صبر را پيشه مي كرد و همين صبر او پشت دشمن را شكست ،مادر جان! تو اگر مرا دوست دارى تو را به جان زينب كبرى مبادا گريه كنى كه دشمن با همين گريه ها خوشحال مي شود و من كه خون خود را در راه خدا مي ريزم ناراحت مي شوم. پس مبادا! مرا پيش دشمن سر شكسته كنى. به على ابن ابى طالب قسم قطره اى از اشك تو دريايى مي شود كه دشمن در آن غرق مي شود ولى سعى كن اگر گريه مي كنى در انظار مردم گريه نكنى اگر خواستى سر قبرم گريه كن و اگر خواستى در خانه گريه كن ولى در پيش مردم و در كوچه گريه نكنى كه امكان دارد در ميان آنها دشمن و ستون پنجم وجود داشته باشد، البته منظورم از اينكه مي گفتم گريه نكن به همين خاطر بود و در آخر اميدوارم آن شير گواراى خودت را حلالم كنى و زحماتت را هرگز فراموش نمي كنم.

والســــــــــــلام بیست و دوم فروردین 1361