فرازی از زندگی و نامه های در انتظار عملیات شهید « ولی الله آزاد دهقان»
به سن جوانی رسیده بود ولی تواضع و درایت و دلسوزی را جایگزین غرور و سرکشی ایام جوانی نموده و در جهات مثبت از جمله به خانواده تلاش بسیار می کرد. در کنار خانواده بود تا به خدمت مقدس سربازی فرا خوانده شد و با توجه به اوج گیری جنگ تحمیلی به مرزهای کشور عزیزمان، او نیز همچون هزاران جوان سرافراز دیگر به تکلیف شرعی و ملی و آرمانی خویش عمل نموده و پس از طی دوره آموزش های نظامی راهی مناطق جنگی شد و پر افتخار و سرافراز در راه خدا سلاح بر دوش گرفته و با دشمن متجاوز به نبرد در آمد. مردانه کوشید و جنگید تا سرانجام در جریان آن دفاع مقدس، در تاریخ سیزدهم اسفند ماه سال 64، در منطقه مریوان، در اثنای عملیات والفجر نه به درجه رفیع شهادت نایل شد و تربت پاکش در گلزار شهدای آران آرمیده است.
از شهید« ولی اله آزاد دهقان» دو نامه در دست است که در روزهای مجاهدت در جبهه حق علیه باطل نگاشته است و در ادامه مطلب می خوانید:
به خدمت پدر و مادر عزیزم سلام عرض می کنم :
پس از عرض سلام و احوالپرسی امیدوارم که حال همگی شما خوب بوده باشد و باری اگر از احوالات اینجانب پسر حقیر خودت ولی آزاد دهقان خواسته باشی سلامتی برقرار می باشد و به دعا گوئی شما مشغول می باشم و نگران بنده نباشید و پیش من نمی خواهم بیائید و اگر ما را در روز و در تاریخ ... به عملیات بردند و اگر خدا بخواهد شهید بشویم و هیچ ناراحت نباشید. خلاصه این نامه را تند و تند نوشتم و می خواستیم حرکت کنیم و خواستم با نامه به شما بگویم که کجا افتاده ایم و در آخرت همدیگر را زیارت می کنیم از تمام اهل محل حلالیت بگیرید و پیش ما نیائید تا برویم ببینیم جای ما چطور است و اگر کاری داشتم به شما آخرت می گویم و در این لحظه با شما خداحافظی می کنم و گفتم هیچ ناراحت نباشید. « آزاد دهقان »
بسم الله الرحمن الرحیم
خدمت برادر عزیزم سلام عرض می کنم
پس از عرض سلام و احوالپرسی امیدوارم که حال شما همگی خوب باشد و باری اگر از احوالات اینجانب برادر خودت خواسته باشی که سلامتی برقرار می باشد و هیچ گونه ناراحتی در بین ما وجود ندارد و برادرجان اینجا که برف هم آمد روز آخر ما دیدیم و آنجا چطور هست؟
فکر می کنم آنجا هم برف زیاد آمده است. شب جمعه در اینجا برف آمد و ما هم از اینجا به عملیات می رویم به آخرت می رویم و هیچ ناراحت نباشید از طرف بنده و باید ببخشید که نامه را طولانی نکرده ام و باید ببخشید که خطم خراب است مرا حلال کنید و سلام مرا به زن داداش و محمد آقا و مریم خانم برسان و شما را به خدای بزرگ می سپارم.
خداحافظ «آزاد دهقان»