امید بازگشت به خانه در نامه رزمنده «دربند حزب دمکرات»
نوید شاهد البرز:
«شهید ناصر کریمی» فرزند «غلامحسین» در تاریخ سوم شهریور 1342، در ملایر در خانواده های معتقد به دین اسلام و مذهبی دیده به جهان گشود . وی پس از سپری کردن دوران کودکی، در هفت سالگی جهت کسب علم و دانش به مدرسه رفت و تا کلاس دوم هنرستان در «رشته برق» در همان محل سکونت خود تحصیل کرد.
پس از به ثمر رسیدن پیروزی انقلاب و شروع جنگ تحمیلی ایشان نیز لحظه ای نتوانست آرام بنشیند و از طریق بسیج به جبهه های جنگ شتافت تا اینکه سرانجام در تاریخ بیست و ششم مهرماه1362، به دست مزدوران دمکرات در منطقه «سردشت»، بین «بانه» و «سنندج» به درجه رفیع شهادت نایل شد.
نامه از رزمنده «دربند» از منطقه جنگی سردشت:
خدمت پدر و مادر عزیزم سلام امیدوارم سلام گرم مرا بپذیرید. این سلام گرم من از اعماق قلبیست که از کیلومترها راه دور برای عزیزترین کسانم می فرستم اگر از حال اینجانب خواسته باشید؛ خوب هستم.
مادر جان! الان که این نامه را می نویسم نمی دانم که در این مدت 7 ماه از حال من باخبر شده اید یا نه ؟ ما در تاریخ ششم مرداد ماه 1360، در «جاده بانه» و «سردشت» به دست «حزب دمکرات» دستگیر شدیم . ما 7 نفر بودیم که از آن 7 نفر فقط 3 نفر به نامهای «حسن داوود آبادی» «سید محسن مرتضویان بابلی» و خودم باقی مانده ایم که امیدواریم هر چه زودتر با «پیشمرگان حزب» تعویض بشویم و باز به خانه برگردیم.
اگر از حال اینجانب، بخواهید بدانید بسیار خوب هستم و دو نفر دیگر هم با من هستند که آن دو هم بسیار خوب هستند.
از طرف من به برادر عزیزم سلام برسانید و از حال من باخبرش سازید
خدمت خواهرانم سلام می رسانم و امیدوارم که سلام گرم مرا بپذیرید و حال آنها خوب باشد.
از شما می خواهم که از طرف من به کلیه اقوام و آشنایان سلام مرا برسانید.
ازاینکه شما نمی توانید به من نامه بنویسید؛ بسیار متاسفم زیرا چون باید تا اینجا بیایید.
دوستدار شما ناصر کریمی
موقع نوشتن نامه 13/ 11/ 60
