شهید سید تقی شجاعی: «جبر در جهاد معنی ندارد»
نوید شاهد البرز:
شهيد «سيدتقي شجاعي» در هشتم اسفند ماه سال 1343، هجري شمسي در شهر «رشت» در خانوادهاي مسلمان و تهيدست چشم به جهان گشود و بعد از يك سال با خانوادهاش به علت عدم امكانات مالي سالهاي زيادي را به صورت مستأجر زندگي می كرد و به همين دليل و براي كمك به خانوادهاش شهيد در حين درس خواندن كار نيز ميكرد. كار وي كمك آشپز بود و فوقالعاده راضي بود كه از اين راه ميتواند كمكي به پدر و مادرش بنمايد تا اينكه انقلاب شد و بعد از اينكه به فرمان امام بسيج 20 ميليوني تشكيل شد وي در بسيج محل ثبتنام كرد و بعد از مدتي خدمت در بسيج عازم جبهه سومار شد.
شهيد «سيدتقي شجاعي» بسيار با ايمان بود و عشق عجيبي نسبت به امام داشت به خواهرانش سفارش ميكرد؛ « امام را دعا كنيد و به مسجد برويد و هميشه به دوستانش ميگفت كه جبهه راخالي نكنيد. شهيد در بسيج بسيار فعاليت داشت و در برگزاري مراسمهاي انقلابي و مذهبي فعاليت ميكرد و به نگهباني در محل ميپرداخت و با شروع جنگ تحميلي در پي آموختن يك دوره نظامي به منطقه «سومار» اعزام ميگردد و در «عملیات مسلم بن عقیل » در تاریخ بیست و دوم 1361، به درجه رفیع شهادت نایل می شود و بعد از10 روز پیکر پاكش را ميآورند و در « امامزاده محمد کرج» به خاک می سپارند.
فرازهايي از وصيتنامه شهید عالیقدر« سید تقی شجاعی» :
شما عزيزان بدانيد كه كسي كه در راه خدا كشته ميشود هرگز نميميرد بلكه زنده است و نزد خدا روزي ميخورد. هر كسي كه به جبهه حق عليه باطل ميرود از روي آگاهي و ايمان قوي به آنجا ميرود. هيچ نیرو و قدرتی او را به جبهه نفرستاده است بلكه لبيك به فرمان امام و دفاع از دين مقدس اسلام و انقلاب است و جبر در مورد ايمان معني ندارد و وظيفه شرعي خود دانستم كه با ايماني كه به خدا و روز قيامت داشتم پاي به عرصه جهاد گذارم كه شايد خدا ياريمان كند و گناهانمان را ببخشد. از شما پدر و مادر عزيزم ميخواهم كه من را حلال كنيد و از من راضي باشيد.