نگاهی بر زندگی و وصیت شهید مصلح الدین محمدی؛ تشنه شهادت
"شهید
مصلح الدین محمدی "فرزند "سیف اله" در یک خانواده مذهبی در شهرستان ساوجبلاغ دیده به
جهان گشود و دوران تحصیل ابتدایی را در همان محل به پایان رساند. بعد از طی دوران ابتدایی به شغل رانندگی مشغول
می شود تا کمک خرجی برای پدر و مادر یا خانواده اش باشد و بعد از چند سال رانندگی
در یکی از اعزامها عازم جبهه دهلاویه گردید و در تاریخ بیست و چهارم مرداد 1360،
در اثر اصابت خمپاره به درجه رفیع شهادت نائل آمد وپیکر پاکش در گلزار شهدای نظر آباد به خاک سپرده شد.
شهید در فرازی از وصیت نامه اش چنین می نویسد:
الله اکبر، خمینی رهبر
"و لا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون"
"کسانی که درراه خدا کشته می شوند مرده نپندارید بلکه آنان زنده اند و نزد خدایشان روزی خوارند (سوره آل عمران)"
هدف من جهاد بود، اسلحه ام شهادت فقط شهادت مرا سیراب می کرد ما امتداد دهنده خط سرخ شهادتیم و تداوم بخشیدن به مبارزه فی سبیل الل، حاکمیت الله بوسیله مستضعفین را تضمین می کنیم.
شهادت انتخاب است، انتخاب خق است در برابر باطل. انتخاب مرگ است در برابر مرگ سیاه. بگذارید تا سیاهی به رو سیاهان بماند و چهره ما در خون غرقه گردد و پیاممان ژرفای زمان را بشکافد و از مرزها فرا رود و در گلوها فریاد شود و این فریاد ریشه قابلیان را از بیخ و بن برکند .
مادر،
پدر، برادر، خواهر، دوستان پدر، خداوند صبر عطا کند تا می توایند راه مرا ادامه
دهید.
من ناظر بر اعمالتان هستم، سعی کنید برای اینکه روح من شاد باشد اعمالتان فقط فی سبیلنا الله باشد من می توانم جهاد نروم ولی چه کنم که درونم جوشان است و تشنه شهادت خدا ما را بیامزد.
امیدوارم شماها مرا حلال کنید همین را می خواهم به پدر و مادر برادر و خواهرم بگویید که راه الله را برگزینید.
دیگر عرضی ندارم خدانگهدار
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
"مصلح الدین محمدی"
