در شهادت فرزند امام (ره) را الگو قرار دهید؛ وصیت شهید عبدالله معدنی پور
نویدشاهد البرز:
شهید
"عبدالله معدنی پور" دردهم مرداد ماه سال 1340 در "هیو" روستایی از توابع
ساوجبلاغ در استان البرز بدنیا آمد. تا مقطع دیپلم ادامه تحصیل داد و بعد برای امرار معاش رو به تعمیر رادیو و
تلویزیون آورد و در این کار موفق هم بود. سرانجام در منطقه غرب کشور در حالیکه در
ماموریت دارورسانی به رزمندگان بود بر اثر انفجار مین به درجه رفیع شهادت رسید.
شهید عبدالله معدنی پور در فرازی از وصیت نامه اش چنین می نویسد:
"ای کسی که از نفس خود مطمئن شدی تو را رجعت خواهیم داد. "
با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی خمینی بت شکن و درود به روان پاک شهیدان صدر اسلام و شهیدان انقلاب اسلامی ایران و سلام بر امت شهید پرور ایران.
سلام به پدر و مادر و برادر و خواهران عزیزم و امیدوارم که شماها همواره در راه اسلام و انقلاب اسلامی و به مبارزه با دشمنان دین و اسلام بپردازید و همیشه قران را بخوانید و قران را سرمشق خودتان قرار ده و به آن عمل کنید و همواره پشتیبان ولایت فقیه و روحانیت مبارز همیشه حاضر در صحنه باشید.
پدر و مادر و برادران و خواهران جامعه ای که بخواهد حکومت عدل الهی برقرار کند، باید خون بدهد و با دادن خون این شهیدان درخت اسلام آبیاری می شود و همچنین امت شهید پرور ایران راهی را بروید که شهیدان مان رفتند و ما وظیفه سنگینی بر دوش داریم که باید از خون پاک بیش از هفتاد هزار شهید پاسداری کنیم و باید اسلام عزیزمان را زنده نگه بداریم و برای این باید با خون خودمان اسلام عزیزمان را زنده نگهداریم که ما را باکی نیست که چه کشته شویم، پیروزیم و از شماها می خواهم که به رهنمودهای امام گوش داده و حرفهای او را سرمشق خودتان قرار دهید و برای او دعا کنید که دعای همیشگیمان:
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار از عمر ما بکاه و بر عمر او بیفزای.
خدایا! مرا به راه راست هدایت فرما که می دانم گمراهی چه بلایی خطرناکی است و از تو می خواهم غرور و خودپسندی را از ما دور بفرما و از پدر و مادر و برادر و خواهرانم می خواهم که پس از مرگ من برایم گریه و عزاداری نکنند و همچون امام عزیز که فرزند خودش را از دست داد هیچ لرزشی در خود راه نداد و پدر و مادرم درست است که فرزند خوبی برایتان نبودم و نتوانستم رضای شماها را جلب کنم به جز اینکه ناراحتی برای شماها ایجاد می کردم اما حلالم کنید و از مرگ من ناراحت نشوید زیرا حضرت علی می فرماید: شهادت دری است به درهای بهشت که برای اولیای خاص خداست و در ضمن برایم خرج اضافه نکنید و مراسم را کاملا ساده بگیرید و به جای خرما شیرینی بدهید چرا که نمرده ام بلکه زنده ام چرا که قران کریم می فرماید:
گمان نکنید که آنهایی که درراه خدا کشته شدند مرده گانند بلکه زنده اند و نزد پروردگار خود روزی داده می شوند.
که این است :همواره در راه اسلام و انقلاب کوشش و بر علیه دشمنان اسلام مبارزه کن تا نابود گردند و همچنین از خواهرانم می خواهم که مثال زینب باشند و از برادران و خواهران و دوستان عزیز که اگر از من طلبی دارند یا حرف ناخوشایندی یا آزاری دیده اند به بزرگواری خودشان مرا حلال کنند.
والسلام علیکم و رحمة اله و برکاته
درود بر رزمندگان اسلام
2 /7 /62
منبع: پرونده فرهنگي شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنري