چگونه می شود اثبات کرد که ما اهل کوفه نیستیم؟
نوید شاهد البرز: اي مرغان تسبيح گوي عالم وجود نظري براين دل بي آب وعلف کنيد که شايد به باران چشمان شما اين دل ها بهاري دراو بدمد وکوير دل ما به باغستان لاله زار تبديل شود.
شهر سراب است وجبهه شراب واين بسيجيان مستان اين ميکده عشق آري آنان مست جمال يارنند وعاشقان درخون تپيده اي که سرخي صورتشان گواه مستي آنان است وچه کسي مست تر از شهيد.
شهادت شوق وصول يار است نه شوق حصول جنت ما درپي شراب حضوريم نه درپي بهشت حصوليم.
"شهید سعید اویسی" در تاریخ بیست وسوم فروردین 1348 در کرج در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود.وی تحصیلات خود را تا سال دوم دبیرستان در رشته تجربی ادامه داد.
در سال دوم دبیرستان مشغول تحصیل بود که همزمان با شروع جنگ تحمیلی شد. ایشان نیز سنگر علم و مدرسه را رها نمود و به سوی جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافت. وی دلاورانه با دشمن بعثی جنگید و سرانجام پس از رشادتهای فراوان در عملیات کربلای 5 در منطقه عملیاتی شلمچه در تاریخ بیست وچهارم دی 1365 در اثر اصابت ترکش به شکم و پشت به درجه عظیم شهادت رسید.
فرازی از وصیت نامه شهید سعید اویسی
بسم الله الرحمن الرحیم
آری آرامگاه قبر است،وقت آزمایش است اینجاست که ما اهل کوفه نیستیم را باید به اثبات برسانید و اینجاست که شما می باید به همین آیه شریفه جامعه عمل بپوشانید. پس ازحمد وسپاس بر درگاه بی قیاس و دعا بر امام وامت امام و رزمندگان بنابه وظیفه تصمیم به نوشتن وصیت نامه گرفتم و اینچنین آغاز می کنم.
اولا همه پیرو امام باشید و بدانید که ما پیروزیم و اسلام پابرجا ادامه دهنده راه شهدا باشد. راه توبه برای انسان باز است هر زمان تصمیم بگیرید دیر نیست ولی الان دراین برهه از زمان صحبت بر شما تمام شده ودیگر همه واقف بر اوضاع هستید برگردید و ادامه دهنده راه رزمندگان شوید.دیگر اینکه از همه حلالیت می طلبم من غرق در گناه و اشتباه بوده ام و به هر کس ظلم و تعدی روا داشتم میخواهم که مرا حلال کند برایم طلب آمرزش کند.از کلیه استادان و مربیان تحصیلی ام حلالیت میطلبم از دوستان وآشنایان خود میخواهم به جای گریه وزاری بر مزار من با خود بیایند و فکر کنند من که بودم ام وچه شده ام. ما کف روی موج هستیم هر لحظه یک طرف میرویم ولی به خود آیند دارای فکر و عقل هستند اگر تصمیم گرفتید که مرا از یادنبرید به گذشته من فکر کنید اگر تصمیم گرفتید که مرا از یادنبرید به گذشته من فکر کنید وسپس به این وصیت من جامه عمل بپوشانید شرکت در مجالس مربوط به ائمه و شرکت در دعاها و فریضه های اجتماعی اسلام.
اما پدرو مادرو تمامی خانواده ام همه شما الگو بودیدبرای من اگر من راه را پیدا کردم شما بودید که روشن کننده راه بودید از همه شما التماس دعا دارم.امیدوارم که مرا فراموش نکنید.یعنی راهم را که همان راه امام و همسنگران من است.از شما می خواهم در سر مزارم فقط و فقط یک شمع روشن کنید و مجالس تجملی نگیرید زیرا صحن وسرای آقا اباعبدالله تاریک است زیرا فاطمه زهرا(س)مزارش گمنام است.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
