اين دنيا چنان گول زننده است كه هر لحظه مى خواهد انسان را منصرف گرداند

نوید شاهد البرز: شهدا شمع محفل دوستانند، شهدا در قهقهه مستانه شان و در شادی وصولشان "عند ربهم یرزقون" اند و از نفوس مطمئنه ای هستند که مورد خطاب "فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی" پروردگارند.        امام خمینی (ره)

برایم سخت است از آنان که ندیده ام، سخن بگویم. از آنان که افتخاری در دل تاریخ اند. باید که پلی زنم از درونم به معنای انسانیت. من از شهیدان تصویری می دیدم که گاهی از مقابلشان عبور می کردم .

من، نمی شناسمت. باور کن! بهانه نیست. حرف، حرف دل است. شاید از دلی غافل. گاهی، آن هم به بهانه ای، نامت را شنیده ام. سوسو زنان به هر سو، چشم دوختم تا نوری از وجودت را دریابم، تا چشمانم بیدار شود. می گویند: شجاعت، شرمنده شمایل شما بوده. مروت، درمانده مردانگی هاتان و «خوبیها» وامدار خوبی هاتان.

"شهید علی شاهسوند اینانلو" فرزند عبدا... در تاریخ 14/1/1345 در تهران در خانواده ای متوسط دیده به جهان گشود. وی پس از سپری کردن دوران کودکی ، در سن هفت سالگی جهت کسب علم ودانش به مدرسه رفت و تا کلاس دوم دبیرستان در رشته تجربی تحصیل نمود .

به دلیل علاقه زیادی که به جبهه و جنگ داشت در پایگاهها و مساجد محل به فعالیت پرداخت و در اکثر راهپیمایی ها و تظاهرات ها شرکت داشت و بر علیه رژیم منحوس پهلوی فعالیت کرد .

با به ثمر رسیدن پیروزی انقلاب اسلامی و با تشکیل بسیج ایشان نیز چندین بار از طریق بسیج به جبهه های جنگ شتافت تا اینکه برای آخرین بار در تاریخ 13/8/1362 در عملیات والفجر چهار در منطقه پنجوین بر اثر اصابت ترکش به کل بدن به درجه رفیع شهادت نایل گردید و پیکر پاکش در سال 1370 به دست خانواده اش رسید .

روحش شاد و یادش گرامی باد.

سیری در وصیت نامه شهید:

من كنت مولاه فعلى مولاه اللهم وال من والاه و عادمن عاداه

هر كس كه من مولاى او هستم پس على مولاى اوست خداوندا دوست بدار دوستارانش

وانصر من نصره و اخذل من خذله و قال من كنت انا نبليه فعلى

ودشمن دار دشمنانش را و يارى كن يارى كنندگانش را و واگذار

اميره و قال انا و على من شجرة واحدة

هر كه او را واگذاشت و فرمود من و على درخت واحد هستيم .

پس از عرض سلام :

وصيتى به شما دارم مادر جان؛ من اميد دارم كه اگر شايستگى داشتم رويت را در برابرخانم فاطمه زهرا سفيد كنم و همين طور شما پدر جان. اين دنيا چنان گول زننده است كه هر لحظه مى خواهد انسان را منصرف گرداند، اگر انسان در سر بالايى زندگى درسختى ها، كسالتها و غمها نباشد، هنگامى كه قله اى فتح مى شود آن وقت است كه مى‌توان لذت مسلط شدن بر قله نفس را چشيد و به‌ قول قرآن كه مى گويد :

لا يكلف نفسا الا وسعها : يعنى تكليف نكند خداوند هيچ نفسى را مگر به اندازه توانش. يعنى قله هر كسى به اندازه خودش بزرگ است .