وصیت نامه شهید علیرضا شریفی/ ای امام عزیز من خود را فرزند انقلاب تو می دانم
بسم الله الرحمن الرحیم
یا مهدی ادرکنی یا حجت بن الحسن العسگری عجل علی ظهورک
* انا لله و انا الیه راجعون * ما از خداییم و بسوی او باز میگردیم. (سوره بقره156)
مطلب را آغاز می کنم با نام واحدی که لایموت است و معبودی جز او نیست و همه از اوییم و بسوی او می رویم و جان همه ی مخلوقات بدست اوست. شهادت می دهم بر یگانگی او و رسالت محمّد بن عبدالله (ص) و ولایت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع) و امامت بر حقّ 11 فرزند پاکش که آخرین آنها منجی عالم بشریّت، ذخیره ی عالَم بقاء امام زمان (عج) است. افتخار می کنم و شکر می کنم خدا را که ما را در زمانی قرار داد که در اثر انقلاب اسلامی توانستم خدا را بهتر بشناسم و در راه او و امید به رضای او قدم بنهم. منّت خدای را عزّوجل، که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت.
حال که عدّه زیادی از دوستان و برادران ما با تمام وجود از هستی خود برای انقلاب و دفاع از اسلام گذشتند و بعضی از آنها پیکر پاکشان هنوز در کربلای غرب و جنوب، زیر آفتاب داغ و برف برجای مانده. زمانی که برادرانی چون سیّد مهدی یحیوی و داود سلمانی و دیگر شهداء از میان ما رفته و به دوستان دیگر و حضرت حق پیوسته اند دیگر زمان ماندن نیست. داغ آنها تاب ماندن را از هر غمدیده ای سلب می کند و کوه صبر هم تحمّل کشش داغ آنها را ندارد. ولی به هر حال خدا مومنان را به صبر و استقامت دعوت کرده شاید که رستگار شوند. این فیض و کمال را خدا نصیب هر کس نمی کند و باید خود را ساخت و باید همان راهی را رفت که سیّدالشّهداء و 72 تن یارانش انتخاب کردند. باید برای خونخواهی علی و فاطمه علیهم السّلام به یاری فرزندش شتافت.
خانواده عزیزم! پدر بزرگوارم! مادر عزیزم! خواهران عزیز و برادر عزیزم! هر انسانی زمانی متولّد می شود و زمانی هم می میرد. حتّی عزیزان و مقرّبان الهی مانند پیامبران و ائمّه هم این سِیر طبیعی را طی کرده اند، یا فوت کرده و یا آنها را به شهادت رساندند. همه ی تلاش ما در این دنیا، بخاطر آخرت است. اگر این دنیا خود را برای آن دنیا آماده نسازیم، وای بر حال ما!. باید تلاش کرد که آنجا نزد امام زمان (عج) و امام حسین (ع) و علی (ع) و فاطمه (س) و رسول الله (ص) روسیاه نباشیم زیرا همه ی ما در آنجا احتیاج به شفاعت آنها داریم چون عملی که قابل عرضه باشد نداریم. خدا در وعده هایش تخلّف نمی کند بلکه انسان را به صبر و استقامت دعوت کرده است. من از شما می خواهم صبر را پیشه کنید. نکند خدایی ناکرده اعلام و ابراز نارضایتی نمایید!؟ زیرا همه ی ما در معرض امتحانیم. اگر فرزند و برادری از دست داده اید فقط شکرگزاری کنید و بخواست خدا راضی باشید. چه بهتر از اینکه انسان فرزند و برادرش را در این راه بدهد. تا آخرین لحظه دست از امام و روحانیّتِ خطّ امام برندارید و با هر جریانی و با هر لباسی که باشد اگر مخالف انقلاب و امام بود مخالفت کنید.
در مورد اموالی که
مربوط به من است : 3000 تومان جهت خمس به
دفتر امام بدهید. از پولم برایم دو ماه و نیم روزه بخرید یا بگیرید. یکسال و نیم
نماز بخرید. در مراسمی که احتمالا می خواهید برایم بگیرید از خرج های زائد جلوگیری
کنید. به جای پرچم سیاه از پرچم سبز استفاده نمایید. و خرج کفن و دفن را هم، از
پول خودم بدهید چون پولی که سپاه جهت این مسائل می دهد بهتر است جاهای مهمتری خرج
شود. از طرف من از همه ی حزب الهی ها حلالیّت بطلبید. بقیّه ی اموالم را در اختیار
خانواده ام قرار می دهم. از پدر و مادر و خواهران و برادر عزیزم حلالیّت می طلبم و
امیدوارم که راه شهدا را ادامه دهند. جهت آمرزش من دعا نمایید و برای پیروزی و
سلامت امام و خشنودی امام زمان (عج) هم التماس دعا دارم.
ای امام عزیز! ای که
نایب بحقّ ولیّ عصر(عج) در این زمانی، من خود را فرزند انقلاب تو می دانم و راه تو
را انتخاب کردم چون راه تو همان ادامه ی راه حسین (ع) است. زیرا راه تو راه تشیّع
است و تنها التماس من از تو این است که از خدا بخواهی مرا در زمره ی شهدای واقعی
قرار دهد و کارهایم را از من بعنوان فی سبیل الله بپذیرد و روز محشر پیش چهارده
معصوم علیهم السّلام روسفید باشم و التماس دعا دارم در روز محشر. والسّلام علی من اتبع الهدی. فرزند و برادر شما
علیرضا شریفی فرزند غلامرضا.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره
اسناد انتشارات، هنری