از تظاهرات انقلاب تا فرماندهی در جبهه

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید علی‌محمد ایلخانی، فرزند محمداسماعیل، در سال ۱۳۴۱ در روستای فرفهان از توابع شهرستان خمین چشم به جهان گشود. از همان کودکی اخلاق و رفتاری پسندیده داشت و نسبت به خانواده‌اش مهربان و دلسوز بود.

در شش‌سالگی پا به مدرسه گذاشت و دوران ابتدایی و راهنمایی را در همان روستا به پایان رساند. سپس برای ادامه تحصیل به شهرستان خمین رفت و دوران دبیرستان را در این شهر به اتمام رساند. از همان کودکی به انجام فرائض دینی اهتمام داشت و با دقت نماز و روزه خود را به جای می‌آورد و هیچ‌گاه از عبادات غافل نمی‌شد.

پیش از انقلاب، در فعالیت‌های انقلابی حضوری چشمگیر داشت و همراه با روحانیون مبارز، در تظاهرات خیابانی علیه رژیم ستم‌شاهی شرکت می‌کرد. در جریان این مبارزات، اگر کسی شهید می‌شد، او با کمک دوستانش پیکر شهید را از صحنه خارج می‌کرد تا به دست مأموران رژیم نیفتد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز، محافظ شخصیت‌های مذهبی شد و در ارگان‌های انقلابی مانند جهاد سازندگی، سپاه و بسیج فعالیت‌های گسترده‌ای داشت. پیش از پایان سال چهارم دبیرستان، به عضویت سپاه پاسداران درآمد و مسیر خدمت خود را در این نهاد مقدس ادامه داد.

با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، علی‌محمد ایلخانی در جبهه‌های نبرد حاضر شد و در خط مقدم به مقابله با دشمنان بعثی پرداخت. سرانجام، پس از سه ماه حضور مداوم در جبهه، در تاریخ سیزدهم تیرماه ۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی نوسود، در حالی که به‌عنوان فرمانده دسته در حال مبارزه بود، بر اثر انفجار مین، هر دو پایش قطع شد و به فیض شهادت نائل آمد.

شایان ذکر است که برادرش مصطفی نیز در آبان‌ماه ۱۳۶۲ در منطقه پنجوین عراق به شهادت رسید و بدین‌گونه خانواده ایلخانی، دو فرزند رشید خود را تقدیم راه اسلام و انقلاب کردند.

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی