خطر نفوذ فرهنگ بیگانه بزرگتر از خطر جنگ و منافقان است
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید محمدرضا فامیل زرگریان پانزدهم فروردین ۱۳۴۳ در شهرستان همدان متولد شد. پدرش حسن و مادرش رقیه نام داشت. دانشجوی دوره کارشناسی دررشته شیمی بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و سوم اسفند ۱۳۶۳ در هویزه به شهادت رسید. پیکرش مدتها در منطقه برجای ماند و پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
در وصیت نامه این شهید آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم و بسم رب الشهدا والصدیقین
سپاس بى پایان و درود بر خداوندى که فرزندى از نسل حسین (ع) و ابرمردى از تبار هابیل را برانگیخت تا اسلام عزیز را حافظ و توان بخش باشد و تداوم دهنده راه انبیاء.
سپاس خداوندى که ما را معاصر با فرزند زهرا بدنیا آورد تا راه سعادت و فلاح را از رهنمودهایش بیابیم، سپاس خداوندى که زندگى ما متعلق به اوست و هرچه را که داده است توان گرفتنش را دارد، سپاس خداوندى که آسمان و زمین و هر چه در آنند از آن اوست و تنها و تنها حکمران بر این نظام است.
سپاس خداوندى که ما را از عدم به عرصه گیتى آورد، هیچ بودیم و او همه چیزمان کرد، جهان خلقت را براى ما آفرید تا وسیله تلاش و معاش ما باشد و مزرعه اى براى آخرتمان، تا چه کشت کنیم و تا چه برداشت نماییم.
سپاس خداوندى که پیامبران بزرگ و گرانقدر را همچون چراغى در تنگناهاى راه هاى پر پیچ و خم زندگى ما قرار داد تا راه درست را با چشم ببینم و بیابیم و به گمراهى نیفتیم.
سپاس خداوندى را که بوسیله پیامبران پیمانى را که در ازل با او بسته بودیم یاد آورمان ساخت تا ما را در فرازهاى زندگى مدد رساند و این چنین حجتش را بر ما تمام کرد.
درود وسلام به پیشگاه مقدس امام عصر (عج) حجت روى زمین، فرمانده کل سپاه اسلام، فریادرس بیچارگان، تنها یاور رزمندگان در جبهه ها، کسى که همیشه فرماندهى سربازانش را در مقاطع سخت جنگ بر عهده گرفته و یاریشان مى کند. بخدا قسم با تمام وجودم، وجودش را در کنار سربازان اسلام حس کردهام و در مقاطع حساس اثر کمک و فرماندهیش را با چشم دیدهام و خدا را شکر که ما را از سربازان او قرار داد و ما را هدایت نمود تا راه راست را که همان راه اوست بیابیم و پویایش باشیم.
سلام بر امام عزیزم که روحم و جسم و جانم همه فداى خاک پاى او، این نایب امام زمان، فرزند زهرا، زاده حسین (ع) که حسین وار بپاخاسته است و حسین وار ایستاده است و با اتکال به خدا رهبرى این انقلاب را بر عهده گرفته و پیش مى تازد تا بار امانت و مسئولیت خودش را بسر منزل مقصود برساند.
همو که خودش پا بپاى ملتش فرزندش را به اسلام اهدا مى کند، شکنجهها و تبعیدها تحمل مى کند و همیشه و در همه حال خودش را با ملت شریک دانسته و خود را خدمتگزار آنان مى نامد؛ و سلام و سپاس بر ملتى که همیشه در کنار امام خویش ایستاده و از جان و مال و جوانان خود در راه اسلام گذشته است. درود بر ملتى که که با دست خالى، اما قلبى مالامال از عشق و ایمان، مشتاقانه صحنهها را پر مى کنند، در برابر تهدیدهاى ابر قدرتان مى ایستند، گرسنگى و حصر اقتصادى و هزاران توطئه دیگر را به جان مى خرند و در برابر آنان قد برمى افرازند و دلیرانه از جان جوان مى گذرند و نه با شعار، بلکه با عمل ثابت مى کنند که حامى اسلام و قرآن هستند و تا آخرین نفر ایستادهاند.
سلام و درود بر ملتى که ۱۴۰۰ سال پیش سخن درباره شان رفته، ایمان و استقامتشان، رزم و ایثارشان ستوده شده، همان ملتی که براى قبولاندن اسلام واقعى به جهان غرب به فرمایش امام على (ع) آنان را با شمشیر خواهد زد.
سلام بر ملتى که منتظر حجتش مهدى (عج) است، عاشق کربلا و حسین (ع) است، در طلب یافتن قبر بانوى اسلام زهراى مرضیه شب و روز اشک مى ریزد، براى آزادى کربلاى معلى دست بدعاست، چشم به باز شدن راه آن دارد. مادران این ملت پیامبران و پیام رسانان شهیدانشان. (زینب گونه)
براستى که چه زیبا فرمود امام درباره شان که اینان الهى شدهاند و چه شکوه و عظمتى را در پرتو اسلام بدست آوردند. نداى لبیک شان تا قیام قیامت به گوش خواهد رسید و همواره طنین انداز خواهد بود تا آنجا که اسلام را با مدد امام زمان (عج) در پهنه گیتى جایگزین تمامى مظاهر طاغوت سازند (انشاءالله) و بدانند این سیاه دلان و ابرقدرتان که ناقوس مرگشان بصدا در آمده و اینک اسلام دوباره جانى گرفته است و بزودى ریشه پوسیده آنان را از بن برخواهد کند. (انشاءالله)
و من در برابر این عظمت و شکوه، در برابر این ملت الهى، چه حقیر خواهم بود که پیام و وصیت به آنان بدهم. ولى این را هم فراموش نباید کرد که رساندن پیام شهیدان عزیز و بخون خفته مان مسئولیتى عظیم است که از زیر بار آن شانه خالى نمى توان کرد؛ و لذا پیامى که مى دهم براى انجام این مسئولیت خطیرى است که بر عهده من نهاده شده است پیام همان شهیدان است که خودم لایق وصیت و سفارش کردن به ملتى که راه خودش را در زیر سایه امام یافته نمى دانم؛ و بدانید که خطاب عزیزانمان نه ایران، بلکه تمام جهان است به تمام به بند کشیده شدگان، به تمام مظلومان و مستضعفان نه یک کشور خاص، که اسلام مرز نمى شناسد، هرجا ظلمى باشد و مظلومى مسلمان بپا خواهد خاست و حق مظلوم را خواهد گرفت و این پیامها خطاب به هم آنان است:
اى مردم؛ ماهیت دشمن حقانیت راه ما را نشان مى دهد (شهید فریدى) نگاه به کفر کنید و نه اعمال آنها، به خود بنگرید به اسلام بنگرید و به دستورات اسلام. آیا حقانیت راه را لمس نمى کنید؟ پس هشدار از سستى.
اسلام را نگهبان باشید، هیچوقت دست از آن بر ندارید که همه عظمت شما، همه صلاح شما در آنست، راه زندگى شما در آنست، قرآن را بگیرید که ریسمان محکم خداست به آن چنگ بزنید و پراکنده نشوید، امام را دعا کنید و یارى کنید و امام را دریابید. این سخن تمام شهیدان است، هیچ وصیت نامه اى را نخواندهاید که در آن سفارش به امام نشده باشد و لذا اهمیت این مطلب را بدانید.
اى مردم براى خدا کار کنید، نیت تان را خدایى کنید، آن را خالص گردانید، به روز جزا فکر کنید که در محضر خدا حاضر خواهید شد (شهید محمد حسن یارى) و چه توشه اى خواهیم داشت؟
اى مردم جنگ امام حسین (ع) یک نیم روز بود هرکس رسید به فیروزى دست یافت و هرکس نرسید زندگى و همه چیز را باخت، ولى جنگ ما ۴ سال است تداوم جنگ امام حسین است، اى مردم مبادا روزى به خود بیاییم که از این نعمت توشه اى نداشته باشیم (یکى از شهدا)
شهادت نشانگر عظمت عشق سوزان بنده اى ضعیف و درمانده است نسبت به خالق هستى بخش، شهادت مزد عشق عاشق است، شهادت قاصد وصال است، شهادت شهادت است در تمامى صحنهها و نگرش آگاهانه و عمیق و حضور (مضمونى از وصیت نامه شهید على اصغر کرمى موفق)
اى مردم صحنهها را پر کنید و خالى نگذارید، حاضر باشید در همه جا که مهم، بودن است (محمد تقى رستمى) گردونه انقلاب بچرخد و این مهم بر عهده ماست و چگونه از عهده آن برآئیم و آن را به آیندگان سپاریم.
دانشگاه و مدرسه را بسازید
مردم دست در دست روحانیت دهید، از آن جدا نشوید که ضامن پیروزى و نصرت انقلاب در این وحدت است، دانشگاه و مدرسه را بسازید، براى خدا در آن کار کنید، آینده انقلاب بر عهده دانشگاه و مدرسه است و هان که خطر نفوذ فرهنگ بیگانه بسیار بزرگتر از خطر جنگ و توطئه منافقین و حصر اقتصادى و هزار نیرنگ دیگر است. دشمن مترصد فرصت است و هرگز خاموش نمى نشیند، هر جا ضعف باشد از آنجا ضربه خواهد زد و بیایید این نقطه ضعف را قوت بخشیم و از یادش نبریم؛ و خدایا این تو و این ملت تو و این امام، این ایثار و استقامت، و این حضورشان. خدایا خودت یاریشان ده، چرا که براى یارى دین تو برخاستند و این وعده توست که آنان را یارى مى نمایى و وارثین زمینشان مى سازى. آمین؛ و خدایا این من روسیاه و گنهکار که دست بسوى تو دراز کردم تا تو دستم را بگیرى و تو یاریم دهى، آخر بجز تو پناهى ندارم، خدایا هر بار از جبهه برمى گردم خجالت مى کشم به چهره خانواده شهدا نگاه کنم، به چهره دوستان شهدا نگاه کنم. هر جا نگاه میکنم برادرى را مى بینم که بسوى تو بال کشیده.
خدایا؛ خودت میدانى خجالت مى کشم به باغ بهشت بروم آخر آنجا ..
خدایا ایام محرم است به احترام خامس آل عبا من روسیاه را بیامرز و به من توفیق بده و از من قبول نما. آمین یا الله، یارب العالمین. اى مردم به احترام عزیزانتان حلالم نمایید.
۵ شبنه شب ۲/۱۲/ ۶۳ اهواز محمدرضا فامیل زرگریان