آخرین خواسته شهید «مصطفی عبداللهی»؛

عبداللهی؛ تقدیم به آستان کبریایی ‌الله

شهید «مصطفی عبداللهی» در وصیت‌نامه‌اش آورده است:« می‌خواهم همچون هزاران شهید دیگر، گمنام باقی بمانم و اگر خواستید، فقط این جمله را بنویسید: عبداللهی؛ تقدیم به آستان کبریایی ‌الله ...»

عبداللهی؛ تقدیم به آستان کبریایی ‌الله

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «مصطفی عبداللهی»، دوم اردیبهشت سال ۱۳۴۱، در روستای قمشلو از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد، پدرش ابوالفضل، کشاورزی می‌کرد و نام مادرش صفیه بود، سواد قرآنی داشت و سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد.

این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، چهاردهم دی ماه سال ۱۳۶۳، در بانه توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر و سینه، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

وصیت‌نامه شهید مصطفی عبداللهی:

همسرم، پدر و مادر پیرم! به جهانخواران شرق و غرب بگویید که اگر خانه و کاشانه‌ام را به آتش بکشند و اگر زن، خواهر و مادرم را به اسارت ببرند و اگر پول و ثروتی را -که ندارم، تاراج کنند و اگر گلوله‌هایشان قلبم را سوراخ سوراخ کند و اگر پیکرم را صد پاره کنند و اگر پاره‌های تنم را به آتش بسوزانند و اگر خاکسترم را به دریا بریزند، از دل امواج خروشان دریا، صدایم را خواهند شنید که فریاد می‌زنم:«اسلام پیروز است... ستمگر نابود است».

اگر شهید شدم، جنازه‌ام را تشییع نکنید؛ زیرا از هزاران شهید گمنام شرم دارم. روی سنگ قبرم، اسمم را ننویسید. می‌خواهم همچون هزاران شهید دیگر، گمنام باقی بمانم و اگر خواستید، فقط این جمله را بنویسید: «عبداللهی؛ تقدیم به آستان کبریایی الله.»

عبداللهی؛ تقدیم به آستان کبریایی ‌الله

برچسب ها
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده