تمام فکر و ذکرش آخرت بود

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید حسن خادمیان» ششمین فرزند خانواده حاج غفار و عذراخانم، بیست و هشتم تیرماه ۱۳۴۲ در شهرستان دامغان به دنیا آمد. قبل از شروع تحصیل از تهران به روستای وامرزان دامغان آمدند.

دل بستگی به دنیا نداشت و بیشتر به آخرت می‌اندیشید

تا پنجم ابتدایی را در همان روستا درس خواند. ترک تحصیل کرد و به کار آزاد مشغول شد. بعد‌ها برای کار به قزوین رفت و در یک مرغداری مشغول به کار شد. برای خودش درآمد داشت و در امور خیریه هم کمک می‌کرد. به طور کلی دل بستگی به دنیا نداشت و بیشتر به آخرت می‌اندیشید. فردی منظم و با سلیقه بود و به نظافت شخصی اهمیت می‌داد. به کار کسی کار نداشت و معمولاً ساکت و سر به زیر بود. پدر و مادر و دو برادرش فوت کرده‌اند. دو برادر و دو خواهر مانده‌اند و در قید حیات هستند.

حسن به سن سربازی می‌رسد و سرباز ارتش می‌شود. سرباز لشکر ۵۸ ذوالفقار. بعد از آموزش به جبهه اعزام می‌شود. محل مأموریتش منطقه سومار است. یک بار از ناحیه پا و دست چپ مجروح و هم‌زمان دچار موج گرفتگی هم می‌شود. مدتی در بیمارستان و منزل تحت درمان و استراحت قرار می‌گیرد. بعد از تمام شدن مدت استعلاجی و بهبود نسبی، باز به منطقه برمی‌گردد. پنجم فروردین ۱۳۶۱ با سمت تک‌تیرانداز در دشت‌عباس توسط نیرو‌های بعثی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای فردوس‌رضای زادگاهش واقع است.

انتهای متن/