خانواده‌هاى شهداء را فراموش نكنيد
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «شیرو داوری» سی‌ام شهريور 1347، در روستای سنگ‌آباد از توابع شهرستان رودان به دنيا آمد. پدرش علی، كارگر بود و مادرش آمنه نام داشت. تا اول راهنمايی درس خواند. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. بيست و پنجم دی ماه 1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به سر، شهيد شد. مزار او در روستای دهبارز تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.
فرازی از وصیت‌نامه شهید:
خانواده‌هاى شهداء را فراموش نكنيد
بسم الله الرحمن الرحيم
«پس مومنان بايد نبرد كنند در راه خدا، آنان زندگانى دنيا را به آخرت مى‌فروشند و كسی كه پيكار كند در راه خدا پس كشته شود يا پيروز گردد و همين پاداش گران است.»
با درود و سلام به آقا امام زمان(عج) و با درود و سلام به نايب بر حقش حضرت امام خمينى و با درود سلام به شهداى صدر اسلام و اسيران و جانبازان، رزمندگان، مجروحين و معلولين اسلام. اول خواهش من اين است كه دست از امام و روحانيت برنداريد كه راه امام و اسلام است. دوم خانواده‌هاى شهداء را فراموش نكنيد. سوم دعا براى اسرا و پيروزى رزمندگان و نابودى كفر جهانى و منافقين از خدا بی‌خبر و مرگ بر آمريكا فراموش نشود. چهارم دعاهاى كميل و توسل و ندبه را هرگز ترک نكنيد.
پدر و مادرم، من بر خود واجب دانستم و به عنوان يک تكليف و مسئوليت پا به جبهه نهادم تا بتوانم با رزم، حتى با خونم، خدمت كوچكى به اسلام بكنم و بعد از شهادت من كسى لباس سياه نپوشد و اشک نريزيد و اگر خواستيد گريه كنيد در دعاهاى كميل و توسل و براى امام حسين(ع) و على اكبر و براى فرق شكافته امام على(ع) گريه كنيد. پدر و مادر هر موقع كه من شهيد شدم، پهلوى قبر شهيد «يعقوب ابراهيم‌نژاد» من را دفن كنيد.
من اگر ديگر به رودان نيامدم، قرض‌هاى من را بِبَر و به بچه ها بده. هر كسى كه قرض كردم را بدهيد. پدر و مادرم هيچ وقت گريه نكنيد. پدر و مادرم اگر من دیگر نيامدم حلالم كنيد كه نافرمانى كردم و حلال كنيد. و به دوستان بگویيد وقتی که من شهيد شدم هيچ وقت گريه نكنيد. آشنايان، اگر من بدی‌ای كردم مرا ببخشيد كه آن موقع نمى‌دانستم. اى دوستان مرا ببخشيد كه بدى به شما كردم. مرا ببخشيد و مرا حلال كنيد. دوستان، ابراهيم نيک‌زاده و ديگر دوستان ما را حلال كنيد.
انتهای متن/
