«شهید نشان‌دار»
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید جاویدالاثر سیدحسین آقایی‌طبالوندی، در بیست و دوم مهر سال 1342 در محله نارمك تهران چشم به دنیا گشود و پس از گذراندن دوران كودكی، تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه فرخ‌منش تهران و دوره راهنمایی را در مدرسه‌ای دیگر در همین شهر و دوره متوسطه را ابتدا در دبیرستان نظام و پس از پیروزی انقلاب با انحلال دبیرستان نظام سال آخر را در دبیرستان دهخدا كرج گذرانید.
پس از اخذ دیپلم در سال 1362 در دانشگاه كرمان در رشته مهندسی شیمی قبول شد و به دلایلی موفق به رفتن به دانشگاه كرمان نشد و در همان سال وارد دانشگاه امام علی (ع) ارتش شد.
او علاقه زیادی به کسب علوم قرآنی و حفظ آن داشت و تا زمان شهادت و مفقودالپیکر شدن هم انسی عجیب با کلام خدا داشت و نصایح قرآن را سرلوحه زندگی قرار می‌داد. سیدحسین هنگامی كه دانشكده افسری درس می‌خواند، همیشه می‌گفت كه كی میشود زودتر به جبهه بروم.
او سال 1365 روز تولد حضرت علی (ع) ازدواج کرد كه ثمره این ازدواج پسری به نام محمدعلی است پس از فارغ التحصیلی 9 ماه به شیراز برای سپری دوره مقدماتی اعزام و سپس به لشگر 77 خراسان منتقل شد و دو سال در این لشگر خدمت کرد كه در تاریخ سی و یکم تیرماه 1367 در منطقه عملیاتی شرهانی دلیرانه جنگید و در این تاریخ نیز مفقود شد و تاكنون بازنگشته است.
در روایت از این شهید بیان شده است که علاقه زیادی به خطاطی داشت و هر موقع كه فرصت مناسبی به‌دست می آورد تمرین خطاطی می‌كرد و ورزش تكواندو را هم دوست داشت.
در ویژگی های اخلاقی او آمده است که راستگو بود و از غیبت كردن نیز بیزار بود. همچنین در كاری كه اعتقاد داشت صحیح است و بایستی انجام دهد سعی و تلاش خود را برآن داشت كه آن كار انجام شود.
همچنین مادرش روایت می کند: قبل از تولد سیدحسین، روزی درب خانه به صدا در آمد. هنگامی كه در را باز كردم لباس‌ها و وسایل نوزادی پشت در گذاشته شده بود ولی هر چه گشتم كسی را آنجا ندیدم. لباس ها را که دیدم بر رویشان آیه‌های قرآن نوشته شده بود. همان شب در خواب خانمی سبزپوش را دیدم كه گفت: اسم بچه اولت را حسین بگذار. او از ما نشانی بر پشت پلك چشمش دارد و هنگامی كه حسین به دنیا آمد این نشانی پشت پلك چشمش بود.
انتهای پیام/
