دخترم در شهادتم گریه نکن، زیرا که سعادتمند شدم

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید علی‌اوسط مهدی، دوم خرداد ماه سال ۱۳۳۲ در روستای خوزنین از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد، پدرش محمدعلی، کشاورز بود و مادرش معصومه (فوت۱۳۴۲) نام داشت، در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت، بنا و معمار بود، سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، چهارم فروردین ماه سال ۱۳۶۱ در شوش بر اثر اصابت ترکش به سر و سینه شهید شد و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید علی‌اوسط مهدی:

با نوشتن این وصیت‌نامه، با دشمن کافر و مزدور اتمام حجت می‌کنم و با آغوش باز به استقبال شهادت می‌روم؛ ما می‌رویم برای جهاد در راه اسلام، تا با کُفار بجنگیم.

پدر و مادرم، برادران و خواهرانم! اگر گمان کردید دوری از شما و دیگر دوستان و آشنایان، مرا از وظیفه‌ای که بر عهده دارم غافل کرده، نهایت بی‌مهری است؛ زیرا فرزندی که سال‌های متوالی زیر سایه تربیت چنین پدر و مادری رشد کرده و بزرگ شده است، هیچ‌گاه آن چهره نورانی و سخنان مهرانگیز را که سعادت دو جهان را به او ارزانی داشته است، از یاد نخواهد برد.

من فرزند پدر و مادری هستم، که اولین امام‌شان علی (ع) و آخرین آن‌ها امام زمان (عج) است. پدر، مادر، برادر و خواهرانم! من نماینده شما در این سنگر‌ها هستم، که سنگر اسلام و قرآن است.

دخترم در شهادتم گریه نکن، زیراکه سعادتمند شدم

پدر عزیزم! هدف من، فقط جنگیدن برای اسلام و آزادی انسان هاست. پدر جان، مادرم، همسرم و دختر عزیزم! اگر انشاءالله شهید شدم، برایم گریه نکنید؛ چون این یک سعادت است و امیدوارم که این سعادت نصیب همه بشود. خداوند همه مسلمین و مستضعفین جهان را پیروز و موفق بدارد. به امید جهانی شدن انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی؛ انشاءالله.

درود بر روحانیت مبارز، این سربازان واقعی اسلام؛ پدر، مادر و برادران عزیزم! اگر باری بر دوش شما بودم، مرا ببخشید و مبادا فکر کنید که پناه بُردن به شهادت، فرار از زندگی است؛ بلکه فرصتی است که به دست آمده است و من خود را در صدر اسلام می‌بینم و فرصت دستیابی به فوز عظیم شهادت را که عین سعادت است، غنیمت می‌شمارم. پدر جان! برای من هیچ‌گونه خرج نکنید؛ چون من در این دنیا، مال دنیا ندارم.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین