در سالروز شهادتش منتشر می‌شود؛
شب عمليات واردميدان مين كه شديم؛ بسم الله را گفتيم و طناب معبر را پهن كرديم. زوزه‎هاي گاه و بي‎گاه خمپاره‌ها و روشنايي منورها، هرازگاه ما را از كار وامي‌داشت. دريك لحظه صداي انفجار ميني صورتم را گرم کرد.
علمداران تخریب با نوای «یا ابوالفضل» به روایت همرزم

نویدشاهد البرز؛ شهید «ابوالفضل رمضانی» با نام مستعار «مهران» که نام پدرش «عبدالله» و مادرش «فاطمه» است در دوم اردیبهشت ماه سال 1343، در شهر تهران چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم ادامه داد. در دوران دفاع مقدس به عنوان رزمنده ای دلاور از کشورش دفاع کرد و در منطقه «مهران» در عملیات «کربلای یک» در هفدهم تیرماه 1365، در اوج حماسه سازی به شهادت رسید. تربت پاک شهید در در جوار «امامزاده طاهر» در کرج آرمیده است.

 

خاطره‌ای کوتاه به‌روایت هم‌رزم شهید «امیر خنده‌جام» در دست است که خواندن آن خالی از لطف نیست.

«علمداران تخريب»

سال 65 منطقه مهران ـ ارتفاعات قلاويزان با رمزعمليات (ياابوالفضل) شاهدزيباترين عرصه وصال شكوفه عشق بود. مهران نزديك‌ترين راه زميني حرم حضرت ابوالفضل است و اين امرحساسيت و ارزش عمليات را براي بچه‌ها دوچندان كرده بود. زيباتر اين كه ما هم مامور به‌گردان حضرت قمربني هاشم بوديم.

شب عمليات واردميدان مين كه شديم؛ بسم الله را گفتيم: طناب معبر را پهن كرديم. زوزه‌هاي گاه و بي‎گاه خمپاره ها و روشنايي منورها هرازگاه ما را از كار وامي داشت. دريك لحظه صداي انفجارميني صورتم راگرم کرد. به خود كه آمدم خون چهره ام راگرفته بود اما خوب كه دقت كردم، ديدم شهيد بزرگوار (ابوالفضل رمضاني) از ياران تخريب لشكر10سيدالشهدا باذكر و نام «ياابوالفضل (ع)» ميهمان ابوالفضل عباس (ع)شده است. هنوز در رمز و راز اين همه شگفتي بهت‌زده، مي‌انديشم كه او چه تقارن‎هاي زيبايي را درنحوه شهادتش از خويش برجاي گذاشت.

خاطر از برادر: «اميرخنده جام» ـ شهرري

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده