نگاهی گذرا بر زندگی دانشجوی شهیدی که عاشق امام بود

نویدشاهد البرز؛ شهيد «محمود بهلولی» در تاريخ اول اسفند ماه 1344، در تهران و خانواده‌اي مذهبي متولد شد. از همان دوران كودكي رفتارش با معنویت آمیخته بود و از سنين بسيار كم شروع به نمازخواندن كرد، با اطرافيان بسيار مودب و خوب بود و احترامي كه براي ديگران قايل بود زبانزد همه بود، براي زحمات ديگر مخصوصاً مادرش ارزش خاصي قايل بود.

در دوران ابتدايي بود كه روزه مي‌گرفت. در دوران راهنمايي بود كه انقلاب اسلامي ايران شكل گرفت و وي از همان دوران شروع به فعاليت كرد و هم پاي برادر و خواهر و پدر خود در تظاهرات ملت مسلمان ايران شركت مي‌كرد و پس از پيروزي انقلاب نيز به عضويت بسيج مستضعفين درآمد و همراه با درس خواندن در آنجا نيز فعاليت داشت. شهيد محمود بهلولي فردي هنرمند و با استعداد بود و به كارهاي هنري و فني نيز علاقه داشت.

او در دوران دبيرستان كارهاي عكاسي، خطاطي و نقاشي نيز مي‌كرد و در همين رابطه نيز با بسيج فعاليت داشت و عكس شهداي محل را نيز او مي‌كشيد كه هم اكنون در مسجد وجود دارد.وی فردي باتقوا، منظم و دقيق بود و در اولين اعزام به جبهه شانزده سال بيشتر نداشت و سال دوم دبيرستان بود و با اينكه بارها در جبهه و عمليات شركت داشت و مجروح نيز شده بود اما در ادامه تحصیل او  خللی وارد نشد و هنگام شهادت نوزدهم مرداد ماه 1366، دانشجوي سال سوم رشته مهندسي شيمي دانشگاه صنعتي شريف بود. شهيد بيشتر دوست داشت كه فعاليتهايش در جبهه و جنگ پنهان بماند زیرا بیش از هر چیز رضای خدا برای او اهمیت داشت.

نقل قول خاطره ای از شهید:

شهيد «محمود بهلولي» از همان ياران امام بود كه خود حضرت فرموده بود كه ياران من در گهواره هستند و عاشق امام بود و واقعا با اشاره‌اي از امام از همه چيز دست مي‌كشيد و به جبهه مي‌رفت و هميشه خدا را شكر مي كرد كه در زماني زندگي مي‌كند كه توانسته است امام خميني(ره) را ببيند.

پيام شهيد: امروز همه چيز بر همگان واضح و روشن است، امروز رضايت حضرت حق در ياري امام خميني است امروز نمي‌شود امام را ياري نكرد و انتظار شفاعت از حضرت زهرا (س) را داشت. امام در راه حقيقت و رضاي خداست.

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری