شهید « حسن آجورلو»: صبور باشید و صبر پیشه کنید

نویدشاهد البرز؛ شهید «حسن آجورلو» که نام پدرش « اصغر» و مادرش «زهرا» است که در هشتم دی ماه 1347، در تهران چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا مقطع دوم دبیرستان ادامه داد و در دوران دفاع مقدس پا به عرصه دفاع و جهاد نهاد. او به عنوان رزمنده ای ارتشی دلاور و در کسوت تک تیرانداز در «میمک» در نوزدهم مرداد ماه 1366، به شهادت رسید. مزار پاکش در بهشت زهرا تهران نمادی از ایثار و استقامت در راه وطن است.

شهید «حسن آجورلو» در وصیت نامه خود چنین می نگارد:

بسم الله الرحمن الرحیم

« سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۶۹
«وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ»
(ای پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.»

با درود و سلام به ارواح طیبه شهدا خصوصا شهید «علیرضا محسنی» .

من «حسن آجورلو» به عنوان انجام وظیفه که خداوند مقرر کرده این وصیت را تنظیم می کنم تا با این کار سنت رسول خدا را حفظ کرده باشم.

وصیت های من به قرار زیر است.

اولا از پدر و مادر عزیزم که عمری را به پای من گذاشته و زحمات و مشقات بسیار کشیدند طلب عفو و بخشش دارم و می خواهم که از شهادت من ناراحت نشوید و سعی کنید صبور باشید و صبر پیشه کنید چرا که خداوند با صابرین است؛ «ان الله مع الصابرین»؛ پس صبر کنید و استقامت داشته باشید چرا که خون من از خون این همه شهید، شهیدانی همچون «علیرضا محسنی» و بقیه شهدا و مفقودالاثرهایی مانند «محسن ایرانی» و دیگران رنگین تر نیست پس برای شادی روح من نیز که شده شاد باشید و هرگاه خواستید گریه سر بدهید به مظلومیت سرور شهیدان که ما به عشق او به شهادت رسیدیم گریه کنید تا شاید اینگونه مورد لطف آن حضرت قرار بگیریم.

از برادرم می خواهم که مرا حلال کند و از شهادت من متاثر نگردد و سعی کند که جای خالی من را در خانه پر کند زیرا تنها فرزند پسر خانه اوست و عصای دست پدر پس خواهش مرا اجابت کن گرچه می دانم عشق به جبهه شاید مانع از این کار گردد ولی به هر حال خواهش من این است.

امیدوارم با عمل به آن روحم را شاد گردانی.

والسلام ساعت 30: 11 شب سیزدهم فروردین 66