در سالروز ولادت فرمانده شهید« داریوش پاشازاده» منتشر می شود:
از طرفي احساس شرم مي كنم و پيش خود مي گويم: «خوبان همه رفتند، ما بدان مانديم.» از طرفي ديگر احساس رضايت...
خوبان همه رفتند...

نویدشاهد البرز:

پاسدار شهید گرانقدر « داریوش پاشازاده» فرزند «عظیم » در تهران در سال 1338، چشم به جهان گشود و وی تحصیلات خود را تا مقطع فوق دیپلم ادامه داد و به عنوان رزمنده در جبهه بسیار مجاهدت بی دریغ از خود نشان داد و بارها زخمی و شیمیایی شد و در نهایت در تاریخ هشتم اسفند ماه 1362، در «جزیره مجنون» به درجه رفیع شهادت واصل شد و پیکر پاکش در در بهشت زهرا تهران میعادگاه عاشقان و پاکبازان می باشد.


از شهید گرانقدر خاطره ای به یادگار مانده که به قلم خود شهید نوشته شد است:

بسم الله الرحمن الرحيم

به نام خداوند بخشنده مهربان

جمعه بیست و هشتم اسفند 1362

خلاصه اي از خاطرات اين حقير «عباس پاشازاده » :

از آنجا شروع مي كنم كه حدودا ساعت 3 بعداز ظهر روز جمعه بیست و هشتم بهمن ماه 1362، از قطار پياده شديم و به منطقه اي واقع در كنار پادگان «دوكوهه» آمديم. از اينكه دوباره به منطقه جنگي آمده ام احساس خوشحالي داشتم.

بله! ما قدم در خاك خوزستان ، خاك شهيدان گلگون كفن، خاك مقدسي كه خون هزاران شهيد ريخته شده و لاله هايي روئيده بود؛ لاله ها همين برادران بسيجي بودند، با نداي لبيك يا خميني قدم در اين راه گذاشته و به نداي فرزند حسين بت شكن تاريخ، ابراهيم زمانه، موسي عصر، محمد دوران، شير جماران، اميد مستضعفان جهان (امام خميني) پاسخ مثبت دادند و من با ديدن اين مناظر به ياد همرزمانم در عمليات قبلي مي افتم، از طرفي احساس شرم مي كنم و پيش خود مي گويم: «خوبان همه رفتند، ما بدان مانديم.» از طرفي ديگر احساس رضايت؛ براي اين احساس رضايت داشتم كه من حقير ذره اي به دينم و عهد خود وفا كرده تا سعادت به من حقير روي آورده تا باز بتوانم در كنار برادرانم به جبهه بيايم.


خوبان همه رفتند

خوبان همه رفتند


منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری     

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده